Mikay's POV
tok! tok! tok! tok!
Haaaaaaaaaay! >_<
ang aga aga namang istorbo niyan! Natutulog pa yung tao eh!
"bahala ka dyan! istorbo!"
nagtalukbong nalang ulit ako ng kumot
tok! tok! tok! tok!
"Hoy Maria Mikaela Fernandez! Bumangon kana diyan! Late ka na naman sa klase mo!"
aaaaaaaay! nakakainis! palagi nalang!
"Ate! 15 minutes nalang, please!" sabay dapa sa kama.
"15 minutes?? eh, 30 minutes ka nang late sa first class mo!"
at narinig kung bumaba na si ate.
Teka...
30minutes daw??
Bumangon ako para tignan ang orasan sa side table ng higaan ko.
9:30am naa??????
"Oh gosh! Oh gosh! Oh gosh!"
PANIC MODE ON! >.<
punta sa cr, "ay teka yung towel ko!"
punta sa drawer, "asar naman ngayon pa nawala oh! asan na ba yun? bakit wala dito?"
bumaba ako para magtanong kay ate na kasalukuyang ineenjoy ang breakfast niya.
Buti pa siya. :'(
Teka, "Te, nakita mo ba yung towel ko? wala kasi sa drawer ko eh?"
tinignan lang niya ako at sumubo na ulit ng pagkain niya. tsss..
"oo, dinala na ni manang sa likod, lalabhan na ata. tignan mo baka hindi pa nasasalang sa washing machine." kalmadong-kalmadong sagot niya.
"Anooo? Hala! Bakit ngayon pa naglaba si manang? Naman oh!" pwede naman kasi mamaya nalang. Nakuu po! Pano yan. eh, halos lahat ng towel ko nasa labahan na, last na 'yon. :"(
I'm hopeless...
"Hoy Mikaela, miyerkules ngayon baka nakakalimutan mo, araw ng laba ni manang. kaya 'wag kang umarte diyan." sabay alis papuntang sala. Hala! ang sungit naman nun bigla. Meron ata. ◔_◔
Pero naman! Pa'no nayan. Malamang sa alamang hindi na'ko makakapasok nito sa first class ko. Kahit naman malapit lang ang bahay namin sa school ko di na pa rin ako aabot. -_-
Lumakad ako papuntang sala, Nakita ko lang si ate na nanunuod ng TV,
"Te, di nalang muna 'ko papasok ngayon ah." at dinedma niya lang ang beauty ko.
Naglakad na'ko papunta sa kwarto ko. Pero bago yan, siyempre nainggit ako kay ate kanina kaya dumekwat muna ako ng pagkain sa mesa.HIHI Hmmm... Sarap! Bacon sandwhich! (▰˘◡˘▰)
*Kwarto ko
Siguro naman ngayon pwede na'kong mag-monolog. Haha Now's the time!
Uhmmm... Siguro naman kilala niyo na kung sino ako diba? Kung hindi mo pa ba naman narinig yung mala sirenang sigaw ng ate ko kanina eh ewan ko nalang.
Yes, you've got it right! I'm Maria Mikaela Fernandez. My friends call "Mikay" but since we're not yet friends, you can call by my second name "Mikaela". Don't worry, magiging friends din tayo, soon. Basta pagpatuloy mo lang ang pagbabasa ng napakaganda kong istorya. Ok?
Oh well, papel, I have my loving sister living with me dito sa bahay namin. She's, Maria Maxine Fernandez, "Maxie" for short. Meron pa kaming mas nakakatandang kapitid na si kuya Maxwell Fernandez, "Max" for short. (Parang ako lang ang naiibang palayaw 'no? Ok lang maganda naman ako. Hoho) Hindi na naming kasama si kuya ditto sa bahay kasi he has his own family na, with his cute babies! I miss na my pamangkins! (conyo lang? XD) Makapunta nga sa kanila mamaya. Good idea, Mikay! J
Nawala ako sa moment ko ng biglang may kumatok sa napakagandang pintuan ng kwarto ko.
tok! tok! tok! tok!
"Sandali lang!" bumangon na'ko para tignan kung sino man ang kumatok na'yon. Iniistorbo niya ang moment ko. :-/
Pagbukas ko ng pinto bumungad sa'kin ang mukha pinaka-maganda kong nanay! "Ma!! Hala! Miss na kita, ma! What brings you here?" Sabay yakap ko sakanya ng napakahigpit, eh, sobrang namiss ko 'to eh kahit ilang buwan palang kaming hindi nagkikita. Haha. Sana lang di siya masuffocate. Hoho
"I miss you too, sweety! Pero hindi na'ko makahinga sa yakap mo" at humiwalay si mama. Sabi ko na nga ba eh. :D "Sorry ma, namiss lang talaga kita. Hehe" nginitian lang niya 'ko
"So ma, bakit ka nga ba napasugod dito?" bungad ko sakanya pagkapasok na pagkapasok namin sa kwarto ko.
"Grabe ka naman anak, parang ayaw mo 'ko ditto ah." Hala si mama, nagdrama pa. "Hindi naman po sa ganun ma, pero kasi diba, umuuwi lang naman kayo 'pag may mga okasyon?" with matching beautiful eyes pa yan. :D
Bumaba kami ni mama kung saan nandun si ate, nag-usap lang sila saglit at umalis na rin si mama.
"Mikay, di kaba talaga papasok? Pwede mo pa namang pasukan ang iba mo pang subject ah?" bungad sakin ni ate pagkaalis ni mama.
"Eh, ate, baka sabihin nila cutting classes pa'ko. Di bale nang absent, wag lang isipang nagcucutting noh!" >.< bad naman talaga yon, diba guys? +_+
"Ewan ko sayo, Mikaela. Gagala pala ako mamaya! Bantayan mo lang tong bahay. 'Yan ang trabaho mo ngayong di pumasok!"
"Eh?? Ate naman! Saan kapupunta? Bakit di ako kasama? Sama akoooo!" 'Pag kasi talagang gumagala yan si ate, palagi akong sinasama niyan. Bakit ngayon hinde? Why oh why??? -_____-
*******EEEEEEEEEH! Finally! May unang kabanata na! ^_______^ Enjoy reading! =)))
xoxo,
Sweety.♥
BINABASA MO ANG
It's "YOU" already! (SOON!)
RomanceStory of a girl who is longing to have a perfect relationship with a perfect guy in an imperfect way.