İcime düşmüştü gülüşü , o kadar yakın o kadar sıcak hissetmistim ki kendimi sanki hep içimdeymişte , özlemiyle yanıp tutuşan biriymis gibi bakmaya devam ettim gözlerime
Nisanın sesiyle kendime geldim .
" müsait bi yerde " .
" dolmuş dursunda öyle inelim şimdi düseriz rezil oluruz falan " diyim tebessüm ettim
Yanımdaki çocuk ayağı kalktı ve
" buyrun " dedi . Centilmen cocuk yani ilgilimi hic cekmedi hem zaten alay ediodu demi kesin öyledir .
Dolmustan iner inmez hızlı adımlarla yürümeye başladım gıcıklık ya iste benim kahkul falan ucusuyor ay sinir
" hala bize bakıyorlar " dedi Nisan
İkiside camdan sırıtarak bakıyordu
Anneanneme gitmek için iki dolmuş yapmamız gerkiyordu. Diger duraga giderken tekrar baktım kavşakta kırmızı ısıkta durmuş dolmuş icindeki biri çok yakışıklı yani karizma ya yani şey tatlı yani herneyse yanında duran zıt tipli çocukla bize el salladıklarını gördüm .
O an kendime geldim bi dolmuş aşkıydı geçti gitti dedim . Pic ya hala aklıma gelince gülüyorum tamam baktın Güldün etkiledin ee sen ne diye el sallıyorsun , cümlenin ortasındaki " etkiledin " kelimesini yanlışlıkla söyledim
...
O günden sonra tam bir ay geçti . Bu bir ay icerisinde hep aynı şeyler film fragmanı gibi , aynı
Bu gün Nisan dan sonra en yakın arkadaşım olan Nazlı yla kardeşim Damlanın yaz okuluna gidicez yani gitmek zorundayım . Kavga etmiş can ciğerim ya .
" Damla Türk'ün velileri ?" Diye bi soru cümlesine benzeyen kalın bir ses duydum . Ayağı kalktım . Benimle odasında konusacagını söyledi kaba bir sesle . Eyvallah hocamda az kibar ol okumuş etmissin o kadar herneyse gectik odaya .
" Annesi yokmu ? "
" Ben ablasıyım ? "
" Annesi nerde ? "
" götümde " demedim tabi
" çalışıyor hocam " bıkkın bir sesle
Adının Ahmet olduğunu öğrendigim hoca tam bi saat Damla için sitem etti artık tiksinmeye başlamıştım . Tombul , kel , sigaradan sararmıs bıyıklar öggkkk
"Hıhı evet , evet hocam , haklısınız "
Kısa ve net
" görüşürüz hocam "
Tabi tabi
Kapıdan adımı atar atmaz biriyle çarpıştım ya insan olamazdı herhalde çünkü yere yapmıştım kalkmaya çalışırken birine gözüm takıldı ve bana bakan iki gözle karsılastım kısık kısık zaten çekik ama bu sefer gülmekten dahada çekilmiş gözler .
Ayağa kalkıp kendimi düzelttim Özür dileyen yani bana biraz önce çarpan TIR'ın
"Acelem vardı kusura bakmayın " diyip uzaklasmasıyla kendime geldim .
Neydi komik olan kıpkırmızı olmuştum ve tesadüfe bak dolmustaki cocukla tekrar karsılaşmıstım ve herkesten çok o gülmüstü bana utanmasa alay edecekti yani o derece eceleyle is yerinin yolunu tuttum ..
" Nerede kaldın Defne ? "
"İsim çok uzadı kusura bakma nesrin abla ".
" Çabuk karşı cafeden bize çay bardağı rica et "
Orayı severdim ve icinde sevdiğim insanlar vardı. Hepsine çok deger verirdim .
" Ayşe abla nesrin abla sizden cay bardağı rica ediomus "
dedim kocaman gülerek ve oda ne masada oturan ayşe ablanın yanındaki cocuk ( burayı ağır çekimle okuyun :) ) benim dolmusta , okulda gördüğüm ooo pic degilmiydi nefret nasıl benden önce gelebilmisti .
"Sen benimi takip ediosun"
Dedim , ağzımdan kaçtı bi kere
"Bizi kader birlestiriyor"
Ablaya döndü
"Sabahtan bu yana sana bahsettigim kız bu "
Beni bahsetmiş beni laan beni. Acaba düsütügümü söyleyip alaymı etmişti
" Ha bu arada abla ben bu hanım efendiye aşık oldum "
Dedi..
Arkadaslar eger benim kitabımı okuyorsanız lütfen bi belirti verin çünkü devam etmek istiyorum ayretten kişileri istediğiniz kişi hayal edebilirsini hayal gücünüzü kısıtlamak istemem :)
