Hoofdstuk 1

88 9 3
                                    

Hier sta ik nu boven aan een brug, onder me loopt een treinspoor. Ik kijk op men horloge. 13.55 uur. Binnen vijf minuten komt er een trein. Nooit gedacht dat ik hier zal staan. Ze zeiden altijd het komt goed, je moet je niet zo uitsloven Olivia. Ik hoor het men leerkrachten nog zeggen. Elk woord één voor één. Men ouders weten er niks van! Ik hield het voor men eigen. Maar ik kan niet meer langer, ik kan niet meer langer blijven. Ik moet gaan. Anders stopt het nooit. Ik hoor in de verte de trein komen. Ik kijk om en zie hem aankomen. 3.....2......1!! Nu of nooit! Ik spring! Heel men leven flitst voorbij. Ik hoor mensen roepen maar dan word alles zwart. Ik sprong tot mijn dood...

Eerste hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het leuk vinden :) laat alstublieft een reactie achter en een vote is ook altijd welkom :)

Pesten tot zelfdodingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu