Ik lig op bed. Ik moet denken aan gister. Ik heb officeel geen ouders meer. Ik ren de trap af. Ik pak me jas en schoenen en loop weg. Onderweg zie ik een groepje jongens met mijn broer. 'Waar gaat de reis naartoe' zegt Kees. 'Carmen'. Hij knikt en ik loop weg. Eindelijk bij Carmen lig ik op haar bed. Ik laat een traantje vallen maar ik pak heel snel weer het bandje op. 'Kimberley ik moet je iets vertellen' zegt Carmen. 'Ik heb een vriendje Damiën. Hij is echt lief en mooi. Wil je foto zien?'. Ik knik en ze wijst me een foto op haar telefoon. 'Wauw gladde jonge' reageer ik. 'Hij is wel al 15' zegt Carmen beschamend. 'Je word 14 wat maakt het uit' reageer ik troosten. 'Hij gaat met loverboys om' zegt Carmen. 'Maak het uit dan moet hij het ook zijn' zeg ik bot. 'Ik ben niet dom hoor Kim'. 'Heb hier geen zin in die wat je wilt IK GA NAAR HUIS!' schreeuw ik en loop weg.
JE LEEST
Eens een hoer altijd een hoer
TeenfikceJe moeder heeft huidkanker en ALS. Ze gaat al heel gauw dood. Je hebt geen ouders meer. Dan kom je nog een loverboy tegen. Wat doe je als je broer een pistool voor je kop houd?