Çocukluk

90 10 2
                                    

Umarım beğenirsiniz.İyi okumalar:)

Sabah yine alarmın sesi odayı doldurdu.Gerçekten de uyanmak istemiyordum.Zor da olsa yataktan kalktım.Günlük işlerimi hallettikten sonra giyinmeye başladım.Kıyafetlerimi(Multimedya)giydiğimde hazırdım.Aşağı indiğimde herkes kahvaltı masasına oturmuştu.Ben de hemen annemin yanına geçtim.Bu arada dün ne oldu derseniz anlatayım.

Öncelikle Kağan ile evlendik.Tabi ben ve Kağan'a ayrı bir ev almışlar.Ben bugün ailemle kalmak isteyince ısrar etmediler ama yarın evimize gidicez.

Kağan'ın gözü sürekli üzerimdeydi.Bu durum beni rahatsız etmeye başlamıştı.Kahvaltı masasından Kalktım ve Kapıya doğru ilerledim.Ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.Eve gittiğimde bana çok kızacaklardı ama umrumda mı?Hayır!

Bu olaydan sonra ailemin beni önemsemediği ve aslında hayallerin hiçbir Önemi olmadığı...Eskiden hiç böyle düşünmezdim.Keşke hala çocuk olsaydım.

Beni düşüncelerimden ayıran telefonumun sesiydi.Kağan arıyordu.Tabiki de açmayacaktım.Yürümeye devam ettim.Gerçekten de hava çok güzeldi.Hafif,tatlı bir rüzgar vardı.

Telefonum sürekli çalıyordu ve rahatsız olduğumun için telefonumu kapattım.

En iyisi sahile inmekti.Sahile gittiğimde kimse yoktu.Çok sessizdi.Kıyafetlerimin kirlenmesini önemsemeden kumlara oturdum ve denizi seyretmeye başladım.Aklıma küçükken Yaşadığım bir anım geldi.

Annem ve babamla sahile gelmiştik.Denize girmiştik ve babam, annem ve beni bırakıp uzaklarda yüzmeye gitmişti.Ben de babamı takip ettim.Tabi annem de arkamdan bağırıyordu.Ama umursamıyordum.En sonunda neredeyse boğulacakken annem bana yetişmiş ve beni kurtarmıştı.

Çocukluğumu çok özlemiştim.Yavaş yavaş uykum gelmeye başlamıştı ve kendimi uykunun ellerine teslim ettim.

Biliyorum bu bölüm pek de güzel olmadı.Ama diğer bölüm Kağan ve Duru ağırlıklı olucak.Şimdilik okuyucu sayısı çok az ama zamanla artacağını umuyorum.

SATILIK AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin