1. Bölüm - İlk Karşılaşma

58 6 5
                                    

Sinirle soludum.
- Ne demek Avril Lavigne'nin yeni şarkısı yüklenmemiş, çok saçma!
Ben Youtube 'a söylenirken yeşil ışık yandı. Karşıya geçtim.
Kulaklığımı kulağıma taktım ve ekrana boş boş baktım.
Son anda kararımı değiştirerek bir Taylor Swift şarkısı açtım.

***

Şarkının ritmine uyarak yürürken farkına varmadan birine çarptım. Arkamı dönüp bağırdım:

- Dikkat etsene be!
Bana yanıt verdi. Sesini duydum.
- Asıl sen dikkat et, bana çarpan sendin!
Haklıydı, ona çarpan bendim.

Umursamayıp yürümeye devam ettim. Eve az kalmıştı.

Kapıyı anahtarımla açıp içeri girdim. Odama yöneldim. Hemen telefonumu elime aldım. Hayır, henüz yüklenmemişti.

Oflayarak yatağıma oturdum. O sırada içeriden annemin sesini duydum :

- Masal, kızım bir mutfağa gelebilir misin?
- Geldim anne.

Annemin yanına geldim. Suratına telaşlı bir ifade takınmış bana bakıyordu. Sonra nihayet konuşmaya başladı:

- Masalcım, ben teyzenlere gidiyorum. Biliyorsun taşınıyorlar. Onlara yardım edeceğim. Sen de gelmek ister misin?
- Hayır anne, ben gelmeyeceğim.
- Pekala, öyleyse ben gidiyorum. Yemekler dolapta, ısıtıp yersin.
- Tamam.

Yanağıma ıslakça bir öpücük kondurduktan sonra telefonunu da alıp evden çıktı.

***

O gittikten sonra dolabı açtım ve bir tencere makarna gördüm. Hemen alıp ısıttım. 5-10 dk oturdum, İnstagram 'da dolaştım. Makarnanın kokusuyla bir anda irkildim. Ocağın başına uçtum. Evet yanlış duymadınız resmen uçtum . Ocağı kapayıp bir tabağa bolca makarna koydum ve iştahla yemeye başladım.

***

Henüz birkaç dakika geçmişti ki telefonumdan bildirim sesi geldi. Telefonumu elime aldım ve bildirimi okudum. Avril Lavigne 'in yeni şarkısı yüklenmişti. Ayağa kalktım ve zıplayıp dönmeye başladım. Biliyorum bu fazla çocukçaydı ama sevinçten ne yaptığımı bilmiyordum.

Heyecanla şarkıya tıkladım ve beklemeye başladım. İşte tam o anda olan oldu. İNTERNET KESİLDİ!! Sinirle telefonumu bir köşeye fırlattım. Neyse ki kırılmamıştı . Tabağımı ve kaşığımı bulaşık makinesine koydum. Tencereyi de dolaba.

Hızla odama ilerledim. Tabii yerden telefonumu almayı da unutmamıştım. Yatağıma bıraktım kendimi. Bir süre tavanla bakıştıktan sonra gözlerim istemsizce kapandı.






UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR. BU DAHA İLK BÖLÜM. 2. BÖLÜMÜ NASIL GETİREBİLECEĞİMİ HENÜZ BİLMİYORUM. YORUMA YAZARSANIZ SEVİNİRİM.

SİZLERİ SEVİYORUUM

BELAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin