Yagmurlu bir gün ve pazartesi idi... Pazartesi sendromum vardi,saat 9 civari gibiydi bilgisayarda takiliyordum canım sıkılmıştı , evimizin yaninda oturan bir arkadasim vardi arayip eve davet ettim cok gecmeden geldi oturup sohbet ettik ama bu bize yetmiyordu hala sıkılıyordum ... Derken arkadasim aniden hadi cin cagiralim dedi bende kabul ettim korkuyordum ama canımda sıkılmıyor deyildi. Kararsizdim ama kabul ettim , internetten neler gerekli olduguna baktik,hersey hazirdi mumlar, aynalar vb. Ben gereken dualari okuyordum arkadasim az once car car konusmasina ragmen simdi hic konusmuyordu vee hoc beklemedigim bir anda birden ayaga kalkti ve gozleri kırmızıydı korkuyordumm... "Eğer birdaha beni eğlence amaçlı çağırırsanız cok kotu olur uyariyorrummm " ve o gun bugun agzimdan cin kelimesi bile cikmadii
