Happy 101 reads~!! Mehehe! Enjoy niyo po itong chapter kahit medyo pangit. Haha. ^___^
~~~~~~~
=Kris’ POV=
Shit na malagkit. Nagpatayan ba sila talaga? Kailangan na namin makaalis dito. Baka pati kami madamay. Mahirap na.
“Guys. Tara na, baka madamay pa tayo.” –Joland
‘Yun na nga sinasabi ko eh, parehas lang kami ng iniisip. Haha.
“Ou nga. Tara na.” –ako Pagharap namin ni Joland tulala lang sila. Si Nica nakatakip ang bibig niya, ganun din sila Mae at Grace. Si Dianne naman naiyak na kay Aron. Si Aron naman ni yakap na, sinusulit ang oras. Haha.
Bigla namang nanlaki mga mata nila.
“Shit.” Yan nalang nasabi ko, bigla kasing may nagtapat sa leeg ko ng kung ano at kung di ako nagkakamali isa iyong kutsilyo. Di ako gumalaw, lahat kami pala ‘di gumalaw. Pinapakiramdaman lang namin ‘yung nangyayari, may umuubo din akong naririnig.
*BANG*
Napatingin ako sa kanan ko kung saan galing ‘yung putok ng baril. Si. . . Si. . . Si Louis. . . May tama ng baril sa noo.
Shit. Kailangan na naming makaalis dito bago pa kami maisa-isa.
Sinuntok ko sa mukha ‘yung babeng may hawak ng kutsilyo na nakatapat sa leeg ko. Nung tiningnan ko siya, ‘di ako makapaniwala. Sila ang may gawa ng mga ‘yun?! ‘Di ko maisip na kaya nila ‘yun. Tumakbo na ko, hinatak ko na rin ‘yung barkada. Natauhan din ata sila kaya tumakbo na rin. Bago ako tuluyang makalayo, lumingon muna ulit ako sa kanila. Nakataas ‘yung kanan niyang kamay at naka-poker face lang siya.
Anong balak niya samin? Bakit di niya kami binaril? Papahirapan niya ba kami?
----------
=Janica’s POV=
Andito kami sa rooftop ngayon, pag-uusapan daw 'yung nakita naming pangyayari. 'Yung. . . 'Yung. . . Maduguang pangyayaring 'yun. *iling-iling* Nako. 'Dat di ko muna alalahanin 'yun, ako'y naawa sa section nila. Lalo na kay Louis. Tss.
"Nica bakit?" -Lance napatingin ako kay Lance nun. 'Kita ko naman na napatigil din 'yung iba sa ginagawa nila at napatingin sakin.
"Huh? Bakit?"
"Ateng, napapa-iling ka. Baliw ka na ba?" -Mae. Tumawa naman 'yung iba. Anla. Napapa-iling talaga ako? 'Kala ko sa isip ko lang ako napapa-iling.
"Ahh. Naalala ko kasi 'yung ano. 'Yung alam 'nyo na. 'Yung nangyari. >__>"
"Ahh. Oo nga. 'Di ko maisip na kaya nilang gawin 'yun. Oo, alam natin na binubully sila ng Section A. Pero diba sabi naman natin kela Mary na sabihin nalang satin para mapatigil natin sila Louis. Pero bakit nila ginawa 'yung ganon?" -Grace
"Uh-huh! I agree sayo girl. At anong gagawin naman nila satin? Natatakot ako sa pwede nilang gawin satin." -Dianne. Sabay iyak kay Aron, at ang loko eh niyakap. Mga da-moves nga naman. Haha.
"Ano nga kayang gagawin nila saten? Wala pa namang nasasaktan satin 'diba? Wednesday na at nung Friday nangyari 'yun." -Aron
"Basta wag nalang tayo masyadong maghihiwa-hiwalay. Kapag may nangyari man na di maganda, sabihin na agad para maagapan kung ano man ang mangyayari" -Noah
Tama nga naman. 'Dat din lagi kaming nag-iingat. Nakakatakot naman kasi talaga. Pati 'yoko pa mamatay 'no. Dami ko pa gustong magawa sa buhay.
Tumango-tango naman kaming lahat. Hinawakan din ni Kris 'yung kanang kamay ko, katabi ko kasi siya sa kanan ko, sa kaliwa ko naman si Cel 'yung katabi ko. Pero namula naman daw ako dun sa paghawak niya sa kamay ko. Haha. Wag kayong maingay pero kami ni Kris. Haha. Kaya kahit anong gawin nilang tukso saken kay Lance eh walang mangyayari. Kasi kami ni Kris. Wahaha~
