The Baby - Ashton Irwin ✔️

2.

POV JADE

Afwachtend kijk ik hem aan.
Zijn gezicht licht op, 'Dat is écht een prachtige naam!' Een aantal tranen glijden over zijn wangen heen.
'Ik hoop zo dat ze het haalt...' Ashton kruipt op het bed en slaat zijn armen om me heen, de draden van het infuus ontwijkend.
Met een betraand gezicht kijk ik hem aan. Mijn hoofd leg ik op zijn borstkas en ik sluit voorzichtig mijn ogen, maar blijf wakker.
'Weten Calum, Luke en Michael het al?' vraag ik vanuit het niets. Er klinkt een korte zucht, 'Nee, het was nog vroeg en ik dacht dat ze hun mobiel niet zouden oppakken, daarbij wist ik niet goed hoe ik het zou moeten vertellen...' Ik hoor een vleugje onzekerheid in zijn stem.
'Samen doen?' stel ik langzaam voor.
'Ik zal in de groepswhatsapp vragen of ze tegelijk kunnen skypen, dan kunnen we het hun tegelijk vertellen.' Ik knik, waarna Ashton zijn mobiel tevoorschijn haalt.
'Kan ik zo met jouw mobiel mijn ouders bellen?' vraag ik onzeker.
'Is helemaal goed, sweety.'

Er komt een verpleegster binnenlopen.
'Hallo Jade! En...' Ashton kijkt op van zijn mobiel, stapt uit bed en geeft haar een hand, 'Ik ben Ashton, Jade's vriend.'
'Ah, ik ben Destiny, ik zal jullie voor een groot deel gaan begeleiden tijdens jullie dochter's opname op de afdeling neonatologie... Naar omstandigheden gaat het goed met haar. De situatie blijft vooralsnog levensbedreigend, wat standaard zo is bij een 24-weken oude baby. Doordat ze nog zo jong is zijn een aantal organen nog niet volgroeid en krijgt ze daar hulp bij. Ook de longen zijn nog niet volgroeid, daarom krijgt ze extra zuurstof toegedient en wordt ze de aankomende dagen op een trilplaat gelegt, zodat de longblaasjes open knappen.' Het is even stil. 'We gaan er natuurlijk alles aan doen om haar in leven te houden, maar jullie moeten rekening houden met het feit dat er kans is dat ze het niet haalt...' Met betraande ogen knik ik langzaam. Er gaat een pieper af, 'Het spijt me, ik moet gaan...' zegt ze gehaast, terwijl ze op een klein apparaat kijkt, wat aan haar broek hing. Ze loopt in snelle vaart weg en ik laat me langzaam tegen Ashton's borstkas aanzakken.

~_~_~_~_~_~

'Hey mama...' De tranen komen alweer bij me op.
'Hoi lieverd! Leuk dat je belt.'
'Ik ben bevallen,' mompel ik. Ashton wrijft rustig over mijn rug.
'Wat zeg je me nu?! Dat meen je niet?!' zegt ze in paniek.
'Ze is aan het vechten voor het leven maar ik mag haar nog niet zien.' Tranen glijden weer over mijn wangen heen en ik kijk Ashton aan, die me geruststellend, maar met tranen in zijn ogen aankijkt.
'Meisje toch... En nu? Ik bedoel, is Ashton bij je? Heb je pijn? Wat is er gebeurd?' vraagt ze in een snel tempo.
'Ashton is bij me, ik lig in het ziekenhuis. Ik heb pijnstillers gekregen. Ik werd vannacht wakker met heel veel pijn en bloed... Toen is de ambulance gekomen en heb ik in het ziekenhuis een keizersnede ondergaan.'
Ik hoor mijn moeder happen naar adem, 'Meisje...'
Er komt een grijsharige man met een doktersjas binnenlopen.
'Mam, ik moet gaan, het spijt me. Ik beloof je dat ik je op de hoogte hou... Ik hou van je...'
'Papa en ik komen zo snel mogelijk naar je toe, ik hou van je... Doei lieverd.' Ik hoor dat ze aan het huilen is en sluit het gesprek.

'Hoi Jade! Ik ben John Brooklyn, ik wou graag even checken hoe het met je gaat.'

~_~_~_~_~

Nadat de dokter me heeft onderzocht -alles bleek goed te zijn- ben ik in slaap gevallen, voor ongeveer een half uur. Uitgeput door vannacht, wat inmiddels al bijna een halve dag geleden is, het is namelijk twaalf uur s'ochtends. 

'De jongens hebben allemaal gereageerd en zijn volgens mij nogal bezorgd, dus zullen we ze maar bellen?' Ashton laat me de groepswhatsapp van hem, Luke, Calum en Michael zien.

Ashton: Guys! Kunnen jullie skypen als jullie wakker zijn? 8:47
Michael: Sure, whatsup? 10:25
Ashton: Vertel ik zo via skype Mikey 10:32
Luke: Ik ben wakker hoor :) Is er iets ergs offe?😬 11:06
Calum: Dacht ik even rustig uit te slapen... Maar ik ben ook wakker hoor, is er iets aan de hand? 11:54

Bevestigend knik ik. Ashton typt iets en even later start hij de Skype app op. Hij voegt Luke, Calum en Michael toe aan een groepschat en niet veel later klinkt het bekende deuntje van skype door de ziekenhuiskamer.

De nog slaperige gezichten verschijnen op het kleine beeld van Ashton's mobiel en met een kleine glimlach kijk ik ze aan. Tijd om iets te zeggen hebben Ashton en ik niet, de jongens zijn namelijk gelijk in paniek. 'Wat is er aan de hand?!'
'Is dat het ziekenhuis?!'
'Is het de baby?!'
Ik bijt op mijn lip en er glijdt een traan over mijn wang.
Ashton begint zacht te praten, 'Vannacht is Jade naar het ziekenhuis gebracht en is Lynn geboren...' Hij schraapt zijn keel, 'Het gaat niet zo goed met haar...' Ze kijken ons ontzet aan.
Michael haalt zijn neus op en ook bij Calum zie ik een traan over zijn wang glijden. Het is akelig stil.
'Kunnen we langskomen?' vraagt Luke schor, gefrustreerd haalt hij zijn hand door zijn haar.
Ashton haalt zachtjes zijn schouders op, 'Mag, maar er is hier niet zoveel te beleven... We hebben Lynn nog niet eens gezien.' Ashton kijkt verdrietig omlaag. 'Prachtige naam...' zegt Michael zachtjes. 'Ik ga me omkleden en dan kom ik er direct aan,' zegt Calum. Michael en Luke knikken instemmend.
'Tot zo dan maar.'
'Doei jongens,' mompel ik zachtjes. We sluiten af en ik laat me tegen Ashton aanzakken.
'Zullen we je moeder ook zo even bellen?' Ashton knikt, 'Die is ook helemaal in paniek...' Ashton drukt op het belicoontje van zijn mobiel en toetst het nummer van zijn moeder in.

~
Yass eindelijk een hoofdstuk🎉

Het spijt me dat ik zolang niet heb geupdate :c Forgive meh pleaseee

Okaayy nu even over de selfieplaatsingding als ik 500 volgers haalde voordat t iets van 11 augustus was ouzo idk precies de datum. iig is t niet gehaald maar ik heb echt fuuucking veel nieuwe lieve volgers erbij gekregen en aicdxowdksm ik hou van jullie allemaal <333333

Daarom ga ik dus een selfie plaatsen heuj, t is mn pf as u can see so thats me ;/ oha en dat zijn mickey en mini op de background \0/

Ciao ;)