onu yurdun kapısında buldum.
elinde bir demet çiçekle beni bekliyordu.
kerem:merhaba.
ben:merhaba
kerem:gidelim mi?
ben:olur.
ve beni okulun arka sokağındaki
güzel bir restoranta götürdü.
bana hayatının en güzel vakitlerini geçirdiğini söyledi.
ben öyle mi bilmiyordum.
yemek yedikten sonra kalktık.
sahile gittik.bir süre boyunca kimse konuşmadı.sonra ben mektuptan bahsettim.ve bana bir açıklama yapmasını istedim.
oda beni sevdiğini söyledi.
ve daha sonrada çay içtik.ne cevap vereceğimi bilemiyordum.
sanırım doğru insan oydu.
medyadaki ayakkabı zeynepin görüşmeye gidince ginydiği ayakkabı.
