Beren odasında sessizce oturuyordu saçlarını bugün düzleştirmişti ilk kez bunu yapmıştı! Ama annesi,annesinin ne diyeceğini hiç bilmiyordu.Beren babasız olduğu için annesi ona çok baskı yapıyor.Beren bundan zaten rahatsız olan bir kız ama bir şekilde yinede annesinin gönlünü almayı beceriyor.Beren çok saf bir kız temiz bir kız bazı şeyleri an alamayan bir kız hatta bir çok şeyi.İşin sonunda ne olacağını kestiremiyor.Ama zaman geçtikçe bu acı olsa da Beren gerçekleri elbette görecektir.Beren beş yaşında babasız kalan bir kız zaten aklında kalan tek şey,evde bağırmalar,camlara atılan yumruklar.Başka hiçbirşey hatırlamıyor.
Beren odadan çıktı sessizce okula giderken;
"Beren kızım kahvaltı etmeden gidemezsin gel buraya!"
"Yok annecim çıkmam lazım bye bye!"
Beren okula doğru gelmişti okulda yazılan koskocaman "DİKİNCİLER ÖZEL KOLEJİ" yazısına ağızı açık bir şekilde bakıyordu yanında ağzında bir sigara elleri yaralı bir çocuk ona gülerek bakıyordu.Çenesi küçük,ağzı hafif büyük burnu büyük ve dümdüz.Küçük çekik siyah derin ve manalı bakan bir gözleri vardı saçları uzun ve dağınıktı.Berense saçları beline kadar bal rengi uzun 1.80 kadar boyu vardı e fikir yürütyordu kafasında 'e ben 1. 80 isem bu çocukta benden uzunsa boyu bir doksan vardır.Allahıııım sana geliyoruum!" Beren okulun ortasında arasa mal gibi bakakaldı.Aras dudağının yanı bu bükerek gülümsedi. "Bakıyorum çok heycanlısın :D"
"Öhöm..öhö.. yoo ne heycanı...Sadece..Okulda sigara içiyosun...Saçma geldi.."
Allah kahretsin hayır beren..Şimdi olmaz şuan olmaz hıçkıramazsın!!! Of ya of hıçkırdım Allah beni kahretsin.
Aras yanağını bükerek güldü ve;
"Ben aras sende beren olmalısın.Benim gitmem gerek.Utanmada gerek yoktu benden ama neyse sonuçta boy var yakışıklılık anlarım yani:D"
Gitti. Bana laf söyletmeden gitti.Gıcık yani nolucak "hoyoconlonoroson onlorom yono boy do son vor top do son vor" G E R İ Z E K A L I. Neyse artık sınıfa gidiyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELALEM
Teen FictionFarkında olmadan aşık oldular birbirlerine. Ama bu iki karakter birbirine çok zıttı, her açıdan. Ailesel olarak bile. Ancak Aras ve Beren birbirlerine sımsıkı tutunarak birbirlerini asla bırakmayacaklardı. Onları korkutan da buydu. Onlar dediklerim...