Nakita ko agad si Lola sa gitna ng Garden.
Lola looked so sad in the round table. Kumakain ng agahan mag-isa.
I hurriedly run towards her and kissed her cheeks. Medyo nagulat pa ito.
“Oh Ara! Ikaw pala yan. You scared me, akala ko kung sino na ang humalik sa pisngi ko.” Sabi ni Lola habang minamasahe ang dibdib nito.
Naguilty tuloy ako. Mabuti nalang walang sakit sa puso si Lola.
Hahayy, I should be careful next time.
“Sorry La.” I bit my lower lip and smile apologitically.“Good morning.”
“No, it’s okay dear.Good morning too. Now sit and join me for breakfast kakaumpisa ko lang din kumain.” Sinunod ko agad ang utos ni Lola at umupo sa harapan nya.
Dumating naman agad ang isang maid at nilagay ang isa pang plato at mga utensils sa harapan ko.
“Lorna, paki-timplahan mo na din itong apo ko ng english tea.” Utos ni Lola sa maid.
“Okay po, senyora.”
Aww. Lola is so thoughtful ! She really knows what exactly I liked.
“What made you to wake up so early dear?” nakangiting tanong ni Lola sakin.
“I don’t even know why La. Maybe because naninibago lang ako sa paligid ko.” I said while putting a piece of hotdog and bacon on my plate.
“Hmm. Do you cried again last night?”
Napatigil naman ako sa pagsubo sa hotdog dahil sa tanong ni Grandma dear.
“No. Hindi ako umiyak kagabi La.”
“But your eyes looks puffy.” Komento nito.
“I cried a while ago. Richard chatted me, telling me to come back to him.” Malungkot na kwento ko dito.
Nakita ko naman na medyo nagulat si Lola. Maybe because this is the first time that I open up Richard issue with her.
“What did you tell him?”
“I told him to get lost! And I told him that I don’t need him in my life anymore.” Malungkot na sagot ko.
Lola held my free hand and look at me.
Hahaii, I know Lola feel pity for me.. Ang pinakaayaw ko sa lahat ang kaawaan ako. Pero kahit ako, naaawa ako sa sarili ko. :(
“There’s a lot of fishes in the sea, Ariella. There’s still a lot of boys around the globe, so don’t cry yourself just because of that one boy who doesn’t even deserve your tears, who doesn’t even know your worth.”
Tumango nalang ako. Tama si Lola.
Richard doesn’t deserve me!
Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam muna ako kay Lola na mamasyal.
Lola even told me to have someone to be with pero I refused. I wan’t to have alone time with myself..
May GPS naman ang car na ginagamit ko kaya walang problema.
Hindi ko muna pinuntahan ang mga sikat na places dito.
My first plan is to explore their tiangges and parks.
I was really get like Oooh, Aaah and OMG! when I saw their cute products na super cheap lang.
Na-amaze talaga ako! Nakabili ako ng super cute vintage earrings na tag-P125. Naku, kung sa Forever21 & Aldo pa ito it cost a thousand bucks. :P
I buy all the things that I like there. Ang rami ko nang nabili sa P4000 ko.
Para na akong nag-shopping ng P15000 sa rami ng nabili ko.
Waaaaaah! Ang saya-saya lang.
Promise, feel ko greatest acheivement na to para sakin :”>
This is another first time for me.
After I get tired of buying things from one stalls and stores to another nagutom ako bigla. :P
Kaya I drive to Co-op to give myself a break muna.
I must say that they have the best chocolate cake I ever tasted. Yummy!
I drool over their carrot cake kaya naman I order another slice of it!
Woaaaaah! Baka tumaba ako sa kakakain dito. Hihihihi.
Pagkatapos ko’ng pasayahin ang mga little babies sa loob ng tiyan ko. Nag-decide na ko’ng umuwi na.
It’s already twilight na. Kanina pa nagte-text at nagmi-misscall si Lola. :P
Tsss. Lola Anna was such a worrier, isang bagay na ordinaryo na sakin. She worries a lot, na kahit maliit na bagay ay ipinag-alala na ito. Giit nito na kung pababayaan daw ang isang bagay ay lalaki ito at magdudulot ng mas malaking problema. Hahayy! Lola talaga. :P
Tatawagan ko na sana si Lola na pauwi na ako ng bigla nalang nawalan ng signal ang cellphone ko.
Ok lang! Pauwi na naman ako. Magpapaliwanag nalang ako kay Lola mamaya.
Pero sa anong kadahilanan ay bigla nalang tumirik ang sasakyan ko. T____T
Ohhh Noooo! This is really not good!
Bigla nalang akong kinabahan. Hindi ako marunong kumulikot ng kung ano-ano’ng makina ng kotse. Ahuhuhu. Tumingin ako sa labas ng bintana at mas nanlumo ako ng mapansin na medyo madilim na talaga. I look my watch and realized that it was exactly 6’oclock.
Gosh! What am I going to do now? Wala ako’ng cignal. Paano na ako hihingi ng tulong ngayon? Huhuhu. God help me!
Lumabas nalang ako sa kotse and pray na sana may dumaan naman na pwedeng tumulong sakin.
Buti nalang full moon kung hindi wala na talaga akong ibang source of light aside sa cellphone kung pa-lowbat na din ngayon.
huhuh! Kainis naman. Almost perfect na sana ang araw ko ehh! :/
I am still busy thinking how God was so unfair to me today ng bigla nalang may nagsalita sa may likuran ko.
Syempre, napasigaw ako noh? Sino ba ang hindi?
Nilingon ko ang taong nagsalita at akma na sana ako’ng bulyawan sya at ibuhos ang lahat ng sama ng loob ko ng nagsalita ulit ito.
“Annabella?” sabi ng lalaki at mas lumapit pa sya sakin.
Napamaang naman ako ng nakita ko ang mukha nya.
God! He’s tall and he’s so handsome and he’s soooo damn hot!
A/N: Congratulations at nakaabot ka hanggang chapter 3! XD
Well, this is just another try at hindi ko din maipapangako na matatapos ko ito.. because as what I've said dun sa past Authors Note ko.. I have a bad habit of starting a story pero di ko naman tinatapos :P
Pero sana talaga matapos ko ito :P
Sana suportahan din ito at ma-discover. charooot lang :">
BTW this is dedicated to MySassyNodameKeroro. hello baby pretty :">
antagal ko nang nag-promise ng isang dedication for you pero di ko magawa-gawa dahil di naman ako nag-a-update ng IKTCHT! Pero heto na, meron na talagaaaa! :))))
Hope you'll like it ♥
BINABASA MO ANG
Enchanted
ФэнтезиAriella come with her Grandma to Sagada, her grandmother's childhood place. Sumama sya sa Lola nya kahit di nya talaga gusto. Naramdaman ng dalaga na may kakaiba sa lugar na iyun, something unexplainable, something magical, something..... Enchanting...
