İntikam hırsı

Degismek istiyorum!!!

MULTİ:DOLUNAY

Ben Selen Çakır.Aslında bundan bir kaç yıl önce Çakır ailesinden biri olduğum bilmiyordum.Ben size hikayemi anlatayım.

            3 Yıl önce....
Sekizinci sınıf gidiyorum bu sene teog vardı.Önun için çok çalışıyordum.Normalde olsa elime kitap dahi alman ama babam benim için çok çalışıyordu.Babam Uğur bir fabrikada bölüm sefiydi iyi bir maaşı vardı.Yani bize yetiyordu.Annem için aynısını söyleyemem.Annem Leyla çok cimri herşeyin kendi etrafında döndüğünü sanan bir anne.Küçük kardeşim Ezgi benden beş yaş küçük annem ve anne tarafi deki akrabalarim beni hiç sevmezdi varsa yoksa Ezgi'ydi ama babam tarafımizda benimle ilgilenir beni s everlerdi.Bir gun okulda arkadaşlarımla oturmuş sınavlar hakkında konuşuyorduk o sırada izledigimi hissettim etrafima  bakindim o sirada gözümde patlayan  flasla neye uğradığımı şaşırdım bizim fotografimizi çeken araba hızla uzaklasti.Bu olayı pek fazla  takmadim ama yinede temkinli hareket ediyordum.Bu olaydan iki gün sonra okuldan eve geldiğimde evin önünde siyak lüks arabalar vardı ve evin çevresinde korumalar vardı.Evin içine girdiğim içerde bir takım konuşma sesleri geliyordu.Bir adam bağırıyordu kapıya biraz daha yaklaştım ve dimlemeya çalıştım."o bizim kızımız onu yanımıza olmaya hakkımız var"tanimadigim adam resmen kükredi ben bile yerimden               sicradim "bugüne kadar nerdeydiz biz onun büyütürken nerdeydiz çocuk yapıtta yada dogurmakla anne baba olunmuyor"bu babamın sesiydi ama kimden bahsediyorlardı
Bir süre sonra içerden tanımadığım bir kadının sesi duyuldu "Selen bizim kızımız ben onu 9 ay karnimdda tasimdin bizim de onunla görüşmeye hakkımız var biz onu tanıyıp vakit geçirmek istiyoruz lütfen kızımı bana verin onunla görüşelim "ne olu ya yoksa bahsettikleri Selin ben miyim yok canım bir Selin  ben miyim."Uğur verelim gitsin ne isimize yaradiki zaten bizim kızımız değil Ezgi var onla ilgeleniriz " bbunnlarii ssöyleyen benim bunca yıldır annem  dedigim kadin miydi yazıklar olsun agliyordum sesiz sesiz agliyordum.o sirada nasıl bir cesaretse içeri paldır kültür daldım benim böyle girmemle herkesin bakışları bana döndü bunca yıllık annem bana nefretle bakıyordu babam ise üzüntü tanımadığım iki şahıs ise özlemle o tanımadığım iki sahisa dönüp "sizinle geliyorum "dedim..
       Şimdiki zaman
Evet hayatımın dönüm noktası buydu o olaydan sonra Çakır ailesiyle İstanbul'a taşinmiştik Çakır ailesi beni çok seviyorlardı çünkü ailedeki tek çocuk bendim.İstanbul'a geldikten sonra deprosyana girmiş kendimi çikolata ve cipse vermiştim bu yüzünden su an 96 kiloyum minyon boyum ,yüzümdeki sivilce ve gözlük ve olmazsa olmazdım dış tellerimle çok güzel yaşıyorum ama sadece aile ortamında benim korkulu kabusum okul su an arabamın içinde oturmuş okula bakıyorum.Ah cidden hiç girmek istemiyorum çünkü girdiğim ya usteme kahve atılacak yada çelme takip beni yere düşürüp dalga geçilecek ahh evet doğru bildiniz ben okulun eziği  arabadan inip çantamı omzuma taktım ve ürkek adımlarla okula girdim.Girer girmez kafama yediğim yumurtayla kıçımın üstene düştüm.Ahh kıçım ağrıyo bizim okulun sürtüğü Dolunay ögrencilerin arasından öne çıktı ve elindeki sıcak kahveyi başımdan aşağı döktü.Dolunay okulun sürtüğü aynı zamanda okulun en karanlık ve yakışıklı grubunun ele başıyla yani Poyraz Öztürk'ün kız arkadaşı sürtük bu arada Poyraz'a ben plalotoniğim o benim ilk aşkım haylada seviyorum düşünce ahleminden Dolunayın sesiyle ayrildim ''Seni bu okulda istemiyoruz okulun kalitesini düşürüyorsun'' bu dediğine bütün okul kahkahlarla güldü ben gözlerim dolmuş bir şekilde dolunaya bakıyordum o sırada birin konuşmasıyla  bütün kahkaları dürdürdü ama söyledikleriyle kalbimi paramparçaya ayırdı.''Üğraşma şu ezikle DOLUNAY imza toplar atırırız bu paçozu aslinda imza toplamayada gerek mudirle konusurum atar.'' tam tahmin ettiğiniz gibi bunu diyen Poyraz'dı.Herkez yine kahkahalarla gülmeye başladı benim bir anda bütün sevgi özlemim;nefret ,hirs ve intikama dönüştü.Bütün vücudum bu duygula kasıldı ve o anki cesaretle aya kaldım.Dolunay ve Poyraz nefret,kin ve öfke ile baktım bütün okul susmuş benim söyleceklerimi  merakla bekliyorlardı.'' Bütün bu yaptıklarınızı bir bir ödüyeceksiniz siz benim hoşgörümü nefrete çevirdiniz.Bundan sonra ben İNTİKAM HIRSI için yaşayıp var olacağım KORKUN BENDEN...''arkamı dönüp arabama doru giderken kahkaha atmaya başladılar.''son gülen iyi gülermiş..''bunu duyduklarından pek emin değilim.Arabama atlayıp eve doğru gitmeye başladım.Evimiz üç katlı çevresinde korumalar vardı.Evin garajina arabamı park edip içeri girdim.Annem beni görünce ilk şaşırdı sonra telaslandi."ne oldu kızım birşey mi oldu niye erken geldin bu üstünün hali ne?" "anne herşeyi  anlaticam babamida arayalım gelsin sizinle birşey konusucam" "tamam kızın kötü birşey değildir umarim"annem içeri gidip telefonundan babamı arayıp buraya gelmesini söyledi.Bir sure sonra babam gelmisti annemle yan yana bir koltukta oturmuş konuşmamı bekliyorlardı.Bende karsisilarindaki koltuğa oturmuş nasıl konuya gireceğini düşünüyordum.En iyisi konuya boduslama dalmak "ben değişmek istiyorum!!!"