Renklerin ustası olarak anılan büyük bir ressamın öğrencisi eğitimini tamamlamış.
Büyük usta öğrencisini uğurlarken yaptığı resmi şehrin en kalabalık meydanına koymasını ve yanına da halktan beğenmedikleri yerlere çarpı koymalarını rica eden bir notla kırmızı bir kalem bırakmasını istemiş.
Öğrenci birkaç gün sonra resme bakmaya gittiğinde resmin çarpı işaretleriyle dopdolu olduğunu görmüş.
Üzüntüyle ustasına gitmiş.
Usta ressam öğrencisine,resmi tekrar yapmasını önermiş.
Usta,yeni yaptığı resmi yine şehrin en kalabalık meydanına bıraasını istemiş. Fakat bu kez resmin yanına bir palet dolusu boya ve biraz fırça koymasını istemiş. İnsanlardan beğenmedikleri yerleri düzeltmelerini rica eden bir not bırakmasını önermiş.
Öğrenci denileni yapmış.Birkaç gün sonra bakmış ki resmine hiç dokunulmamış. Sevinçle ustasına koşmuş.Usta ressam,öğrencisine şöyle demiş:
"İlkinde insanlara fırsat verdiğinde ne kadar acımasız bir eleştiri ile karşılaşabileceğini gördün. Hiç resim yapmamış insanlar bile gelip,senin resmini karaladı. İkincisine onlardan yapıcı olmalarını istedin. Yapıcı olmak eğitim gerektirir. Hiç kimse resmi düzeltemedi. Emeğinin karşılığını,senin ne yaptığını bilmeyen insanlardan alamazsın. Sakın emeğini bilmeyenlere sunma ve asla bilmeyenle tartışma."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya Kokulu Hikayeler
FantasySevmeden bir şeyler verebilirsiniz, ama bir şeyler vermeden sevemezsiniz...
