SUDDENLY IT'S YOU

CHAPTER 1──STATUS

SUDDENLY IT'S YOU

( CHAPTER 1── STATUS  )

"You know what bro, bat di mo na lang paalisin yan si Yassy sa bahay niyo para free mo nang magagawa lahat ng gusto mo. Oh diba pwede?"

"Agree ako dyan Luke. Ang oa naman kasi nitong si Yassy talo pa ang isang yaya." They laughed

"Sira talaga kayo. Alam niyo naman na hindi ko yon pwedeng gawin kay Yassy bro. Pero teka nga, we are here to enjoy the night hindi para pag-usapan si Yassy, right?"

"Okay. Fine. Fine. Fine. Alam niyo kanina pa tayo tinitingnan ng mga girls sa table na yon oh. Ano lapitan natin?"

Luke and Tristan smiled while looking at the girls na nasa bandang likuran ng table nila.

"Pwede na yan Casper. Ano Tris, tara!"

***

music playing: ILYSB by Lany

Ain't never felt this way
Can't get enough so stay with me
It's not like we got big plans
Let's drive around town holding hands

And you need to know
You're the only one, alright, alright
And you need to know
That you keep me up all night, all night

Hanggang kailan talaga hindi marunong makinig. Anong oras na hindi pa rin umuuwi. Hindi ko na talaga alam kung gaano ko pa ito kayang tiisin. Nakakabwesit ka na talaga Tristan. Inuubos mo pasensya ko.

"Hindi ka pa ba matutulog Yas?" tanong ni manang Josi na kakatapos lang maglinis sa kusina

"Hindi pa po manang Josi. Hinihintay ko pa pong umuwi ang napakayabang niyong alaga." medyo natawa si manang sa sinabi ko.

"Hala sige, ipagtitimpla na lang kita ng kape para di ka antukin dyan kakahintay."

"Salamat po manang."

Mga ilang saglit lang

[ DOOR OPENS ]

"Late ka na namang umuwi!" sabi ko habang nakaupo sa sofa ng sala. Hay naku buti at andyan na sya, nakainom na naman ang demonyo.

Tumigil si Tristan sandali at tumingin kay Yassy.

"Oh bat ganyan ka kasama tumingin? Hindi ka pa ba sanay?" medyo nahihilo na ako. Kakagaling ko lang mag inuman with my friends. Pero pag nakikita ko ang mga ganyang tingin ni Yassy, medyo kinakabahan din ako kasi parang kakain na siya ng tao.

"Tristan pwede ba, makinig ka naman! Papaano na ang academics mo nyan kung puro ka na lang inom at babae ha?" pagalit kong sabi sa kanya pero tinawanan lang ako ng mokong. Grrrr sarap na talagang sapakin.

"WHATEVER YOU SAY!" he smiled then umalis agad at umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto niya

Bwesit naman talaga. Siguradong sina Casper at Luke na naman kasama non. Kapag nakita ko talaga yong dalawang yon makakatikim talaga sila sa akin. Makikita nila. Ang tigas-tigas kasi naman talaga ng ulo niya. Baka siya pa ang maging dahilan para ma high blood ako. Hay naku po, kung pwede ko lang pukpukin ang ulo ng taong yan kaso sure naman akong di yan tatablan kasi ang tigas-tigas nga. Buti kung iba na lang yong tumigas. Hayst ano ba yan. Ano-ano nang naiisip ko.

Pagpasok ni Tristan sa kanyang kwarto ay umupo siya sa kama at tinapon sa sofa ang bag na dala nang mapalingon siya at mapansin ang pagkaing nakalagay sa table malapit sa bintana.

“Ano naman to?" agad niyang kinuha at binuksan yong papel na katabi ng mga pagkain.

[LETTER SAYS]