The Project (FINISHED.)

16 ]

Lees A/N: op het einde!!

Femke

Leunend tegen mijn bedrand bekeek ik mijn Instagram. Ik scrolde door wat foto's heen maar eentje liet me stoppen. Het was een foto van Franciss, samen met Rein. Ze stonden voor de spiegel in haar kamer, zijn hoofd begraafd in haar hals. Een traan rolde eenzaam over mijn wang. Ik miste Rein, als mijn projectmaatje, maar ook als een soort van vriend. I know, het klinkt raar. Maar ik begon hem te vertrouwen, en dat is nou waar het altijd mis gaat bij mij.

Flashback

Met een blij gevoel stap ik op mijn fiets. Tom wilde vandaag afspreken in het parkje, zóó romantisch! Met een glimlach fiets ik richting het park terwijl ik ondertussen een liedje neurie. Aangekomen bij het park sluit ik mijn fiets af en loop ik naar de grote eik. Van de verte zie ik een koppel zitten, ze zien er heel cute uit! Ik ga op een bankje zitten naast de boom en wacht geduldig op Tom. Hij was zo lief voor, dus hij zou vast zo wel komen. Na uren wachten staat het stel in de verte op en komen ze mijj kant opgelopen. Naderhand zie ik dat het Tom is, met Sara, een meisje van mijn basisschool tijd. 'Het spijt me, maar tussen ons is het over.' Fluistert hij en hij glimlacht naar Sara. Boos en verdrietig loop ik weg. Ik vertelde Tom alles, en hij mij. Was het dan allemaal niet waar? Zijn gevoelens wat hij met mij deelde, inclusief de momenten. Met een gebroken hart stapte ik op mijn fiets, en fietse treurig terug naar huis. Ik zou iemand nooit meer te snel gaan vertrouwen, want voor je het weet, is je hart gebroken. In duizende stukjes, en het kan niet gelijmd worden.

Einde Flashback

Tranen rollen inmiddels over mijn wangen. Ik sta op en loop naar de badkamer om wat water in mijn gezicht te gooien. 'Kutliefde. Waarom bestaat het.' Mompel ik zachtjes naar mezelf in de spiegel. Nee, ik had het fout. Niet, waarom bestond de liefde. Het was eerder zo; Waarom bestond ik? Ik was voor niemand goed genoeg. En dat werd me duidelijk gemaakt, de laatste tijd steeds minder, maar nog steeds vaak genoeg om er een hekel aan te hebben om naar school te gaan, of naar de stad. Inmiddels wist iedereen wel van de situatie tussen Rein en mij, en opeens werd ik geaanbid alsof ik een Griekse Godin was. Ze deden alsof je heel bijzonder was, als je met Rein een woord uitwisselde. Ik zag het maar gewoon als vriendschap, dat nog niet eens. Maar hoelanger Rein en ik aan het project werkten, hoe beter we elkaar leerden kennen en hoe meer we met elkaar konden opschieten. Natuurlijk denk je nu, bullshit. Haat is haat. Maar Rein en ik hadden een bepaalde band met elkaar, die ik niet kon omschrijven. Ik hield van hem, zowel vriendschappelijk als op de 'liefde-leuk vinden' manier. Ik maakte mijn gezicht schoon met een handdoek en ging weer naar mijn kamer. Ik sloot mezelf op en kroop in de hoek van het bed tegen de muur aan. Nogmaals, kut liefde, kut Femke. Ik mocht niet bestaan, en al helemaal niet in Reins buurt. Ik had een zwak voor die jongen. Hij wist dat hij me pijn deed, en het leek wel alsof hij mijn gedachten kon lezen.

'Rein: Ik wil met je praten.'

[ A/N: Sorry dat deze part zo slecht is! Maar ik wilde gewoon even iets posten omdat ik nu op vakantie ben en me al verveel op m'n eerste dag hihi. Hier zitten geen nederlandse jongens, en als ze er wel zitten zijn ze lelijk. Nogmaals, sorry dat deze part niet zo goed is! hihi doei. ]