Chapter 6:Visitor

8 1 0
                                    

Jomar's POV

Its been a week na hindi parin nagtetext si Angel....

Tenext ko na din si ate Rhea pero wala parin daw text sa kaya.

Nagtataka na din si ate Rhea

Ugali kasi ni Angel na magtext

Kahit quotes lang

Or kahit...

GOod am

Good pm

O

Good eve...

Ganun siya....

Pero 1week nang wala parin siyang text...

Tenetext naman namin siya walang reply..

Naka schdule kami ni ate Rhea na pumunta sa school

Meeting with the principal....

Habang hindi pa nag sstart
..

"Tawagan na nga natin iyon, baka kasi nagpapamis lang yon.." si ate Rhea

Sabay dial sa cp niya....

1st call...

No answer....

2nd call

Still no answer....

3rd time....

Ring!!!!!

"Helo"

Thank god she answer....

Naka loud speaker kasi kaya dinig ko...

"Angel!!! Bakit ang tagal mong sagutin...." si ate Rhea mababakas mo sa boses ang alala

"Pasensiya na ate, iam at the hospital right now, naconfine ako.."

What.....

Nasa ospital siya

Biglang bumilis pintig na puso ko....

Bakit siya naospital????.....

Ok lang kaya siya.....

*tug! Tug! Tug!

Puso ko ba yon???

Bakit iba ang tunog....

"What! Why! Anu nangyari sayo!"

Hinagayaan ko lang muna si ate na makipag usap sa kanya...

"Dont wory.... iam ok,,, high fever lang tapos pabalik balik, i also got a bad headache at the same time i dont have appetiate.. in short "Trangkaso but dont worry pagaling na ako"...."

Nawala bigla kaba ng dibdib ko....

Nawala din yong kakaibang tunog....

"Kailan ka pa dian hindi mo man lang sinasabi" ate Rhea...

"Iam sory ate, wala kasi akong load at kakadala lang dito ng cp ko, 2 days na ako dito...." si angel...

"Saang ospital yan" si ate Rhea....

"Dont bother to come iam fine cge ate bye..."
Sabi niya pero halata na mahina
siya... halata sa boses niya....

Sabay

Toot! Toot! Toot!

Pinatay na ang tawag...

"Naku kahit kailan talaga yon, ayaw na may nagaalala sa kanya," ate rhea naiinis pero nag aalala....

I Love My BFFTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon