Εγω και ο Βρυκολακας

Τα παιδικά χρόνια της Ανταλουσίας

   Ήταν χειμώνας του 1873 και ώρα 18:45 μ .μ. ,σε ένα φτωχικό γεννήθηκε ένα πανέμορφο καστανομάλλικο μωράκι. Όταν όλο το χωριό έμαθε τα καλά νέα πήγε στο σπίτι της κυρίας Ροδούλας και του κυρ Γιάννη. Χαμόγελα, γέλια και χαρές πλημμύρισαν την φτωχική αυτή παράγκα. Αργότερα, πέρασε απ'έξω η κυρα Μάλε, "γριούλα" του χωριού, που δεν θα το έλεγε κανείς "γριούλα" αλλά ΜΑΓΙΣΣΑ! Κανείς μα κανείς δεν θα το φανταζόταν ότι η κυρα Μάλε θα ήταν μια μοχθηρή και παμπόνηρη αλλά κατά βάθος πληγωμένη κυριούλα! Περνώντας λοιπόν, απ'έξω από το φτωχικό είδε το μωρό! Δεν πίστευε στα μάτια της.....το ομορφότερο μωρό που έχει δει ποτέ!! Ίσως και το τελευταίο...... γιατί της έριξε κατάρα.....μια κατάρα διαφορετική από τις άλλες...... <<Spell alica magicae ergo filii parietis monstrorum! >> είπε. Δηλαδή << Ξόρκι ξόρκι μαγικό κάνε τα παιδιά που θα γεννήσει τέρατα!>>. Αυτό ήταν! Η κατάρα απεστάλη με ανώνυμο παραλήπτη.

  Καθώς πήγαινε  να αγοράσει μερικά υλικά για μαγικά φίλτρα, είπε να περάσει να δει και το μωρό. Όταν μπήκε μέσα στο ¨σπίτι¨όλοι τρόμαξαν, ξαφνιάστηκαν! Κανείς μα κανείς δεν το περίμενε!

.....................ΣΙΓΗ.......................ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ!!!!...............

  Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή που είπε:

---- << Τι θες εσύ εδώ; Ήρθες για να πάρεις άλλο ένα ακόμη αθώο νεογέννητο μωράκι;;>>. Αυτή η φωνή ήταν του κυρΓιάννη που έριχνε για άλλη μια φορά το φτέξιμο στην κυρά Μάλε  για εκείνο το μωρό που άρπαξε μέσα από τα χέρια του φούρναρη και της φουρνάρισσας και το οποιο ποτέ δεν το επέστρεψε πίσω! Η κυρά Μάλε προσβεβλημένη βαθύτατα του απαντά:

--- << Όχι, φτωχέ και δύσμοιρε κάτοικε αυτού του χωριού , δεν ήρθα να πάρω την κόρη σου που τόσο πολύ ποθείς, έτσι κι αλλιώς δεν μου έχει κάνει κάτι κακό για να σου πάρω το παιδί σου. Αλλά ο φούρναρης μου έχει κάνει κάτι στο παρελθόν που δεν μπορώ να τα πω εδώ εν' οποιον όλων. Απλά ήρθε να σου ευχηθώ για το μωρό....τίποτε παραπάνω...! >> είπε και έφυγε δυστυχισμένη.