SONSUZLUĞA DOĞRU

◀3.BÖLÜM▶

çocuk bana beli etmese de içinden güldüğü çok belliydi ona "şu yatağın altındaki kutuyu verir misin" eğilerek "nasıl istersen ihtiyar" kutuyu bana verince tekrar ayaklarını uzatıp yerine oturdu kutuyu aldım ve hikaye ye başladım "babam üşengeçliğinden arabasını her hafta bana yıkatırdı bende köpükle ve suyla oynamayı sevdiğim için her zaman kabul ederdim gerçi kabul etmek zorundaydım neyse babam arabayı her hafta yıkadığım için bana 50 krş verirdi bende bunları biriktirirdim arabayı yıkadığımda aklıma bir şey geldi parayla arabayı çizerek Annemin ismini yazdım kocaman bir şekilde Babamın sevineceğini sanmıştım oysa gördüğünde beni o kocaman kemeriyle dövdü sırtım o kadar yanıyordu ki sanki cehennemden sıcak su getirmiş sırtıma dökmüşlerdi üstüne birde beni odama kilitlemişti neden bu kadar abartıyordu ki ben kötü bir şey yapmamıştım sadece ölen Anemin ismini yazmıştım o kadar bende camdan kaçıp en sevdiğim parka gittim tabi o zamanlar çocuktum yaşımı hatırlayamıyorum ama galiba 10-11 yaşındaydım çimenlere oturacakken bir çocuğun ağladığını gördüm onun yanına oturarak iyi misin dedim sadece kafasını evet olarak salladı gözlerim koluna doğru kayınca kocaman çizgiden kanadığını gördüm ayağa kalkıp ilerideki markete yara bandı almaya gittim belki bu biraz saçma olabilirdi ama gittim aldım ve tekrar yanına oturdum yara bandığı açıp koluna yapıştırdım kafasını bana çevirip telefonunu bana doğru uzattı ne yaptığını anlamadım telefonu elinden alıp baktım yazı yazmıştı ve şöyle yazıyordu "teşekkürler" konuşamıyordu galiba nazikçe "konuşamıyor musun" dedim kafasını evet şeklinde sallayıp telefonu elimden aldı hava kararıyordu eve gitmem gerekiyordu ona bakarak "benim eve gitmem lazım yarın 14:00 de tekrar burada oluruz" hemen kalkıp eve doğru koştum hatırlaya bildiklerim bunlar çocuk bana şaşkın bakışlarla "ne yani tanımadığın birine yarın görüşürüz mü dedin ve dayak yediğin halde çocuğa yardım ettin ve paranı onun için harcadın dediğim gibi sen tam bir ahmaksın ihtiyar. ben bu saçma hikaye için iki haftamı veremem neyse daha üç saat olmuş n ben gizliden kaçayım sende uyumuş numarası yap tamamı" arkamdaki yastığı alıp ona fırlatıp "sakın bir daha hayatıma saçma deme. ihtiyar olduğuma bakma seni öldürürüm" yastığı kafasından çekip yatağa yavaşça attı ve kapıyı açıp gidecekken "sen kafayı yemişsin" demeyi unutmadı ve sonra çekip gitmişti. iyide neden gitmişti bu çocuk ve kimdi belkide kaybolmuştur kutuyu üzerimden çekip yere koydu ve yastığımı düzelterek uyku m oduna geçtim.