" Schat schiet je op ? Je vrienden staan vast al op de hoek te wachten ." Ik schrok wakker.argg waarom is die verdraaide wekker niet afgegaan. Supersnel schoot ik in mijn T-shirt, het was een roze met de Amerikaanse vlag erop. Ik zelf vond hem echt super, maar ja die stomme kinderen op school natuurlijk niet.Papa die had... chips niet aan denken. Zeker niet aan papa denken.ik had ondertussen mijn spijkerbroek al aangedaan. Super snel schoot ik naar beneden en stapte in mijn schoenen. Eten deed ik vanmiddag wel, en mijn tanden zal ik 's avonds wel poetsen. Eigenlijk deed ik dat bijna iedere ochtend omdat ik anders te laat kom, maar toch voelt het niet lekker. Zo te zien was mijn moeder alvast weggegaan want de auto stond er niet meer. Gelukkig maar, anders moet ik weer omfietsen voor mijn onzichtbare vriendjes. Ik had tegen mijn moeder gezegd dat ik veel vrienden had, maar eigenlijk heb ik er... ehh... even tellen... 1..2..3...4.. geen één !!! Ik was het alleen zijn naar die twee jaar wel gewend maar tegen mijn moeder liegen bleef moeilijk. Vooral omdat je 's middags na school met je vrienden hoort uit te gaan. Lijkt me wel gezellig. Maar in je eentje... dat weet ik nog zo niet. Hij had wel is van 's avonds 10 uur tot 's ochtends 6 uur buiten op een bankje gezeten omdat z'n onzichtbare vrienden een disco voor 13 + hadden gevonden in het dorp. Of die keer dat hij met zijn vrienden een weekje naar Amsterdam op vakantie gingen, hij had de heletijd in zijn eentje gezeten. En toen berichtte zijn moeder ook nog om een foto te sturen. Hij was maar gauw een vakantievriend gezocht en geloof het of niet... nog gevonden ook. En zo ging dat dus elke keer.Maar ja, wat was er aan te doen? Hij baalde er als een stekker van toen hij net een weekje op deze school zat. En dat alleen omdat de jongens uit zijn klas het niet stoer vonden dat hij roze kleding en schoenen draagt, en het niet stoer vonden dat hij op ballet zit. Nou en... het is toch leuk. Hij reed het schoolplein op. En toen... op naar de conciërge. BAH !!!
