Mijn blauwe pen krabbelde over het papier. " wat was de hoofdstad ook alweer van Amerika? " Oja Washington. Ik krabbelde Washington in het vakje en leverde mijn blaadje in. De bel rinkelde door het lokaal " jaha ben klaar" zei ik tegen mijzelf terwijl ik mijn boek in mijn tas propte. Ik pakte mijn zachtroze eastpack en liep naar mijn kluisje. David, een lange jongen uit de 4 de die duwde me opzij en ik stootte tegen Lucy aan. "Sorry " wou ik zeggen maar het was al telaat. Tien lange nagels staken in mijn zij. Ik voelde het bloed zacht over mijn dijen stromen. Snel probeerde ik me los te wurmen. Tranen liepen over mijn wangen. Au!!! Laat me los roep ik. Ik kreeg nog een klap in mijn gezicht en ik zakte op de grond. Bloedend bleef ik een kwartier liggen. Er liepen enkele mensen langs die nog geen hand uitstaken of de conciërge haalden. Toen ik voorzichtig op probeerde te staan viel ik flauw. Een jongen ving me op en ik werd naar de conciërge gebracht.
