Bu hikaye benim için cok özel çünkü bu hikayeyi ben hayatım boyunca gerçekten sevdiğim birisi için hazirlamayi planlıyorum.Ben onu gerçekten çok seviyorum. O ne kadar inanmasada ben onu çok seviyorum. Ve asil garip olan ise ben ilk defa boyle hissediyorum. Ilk defa birisini seviyorum aramiza 900 kusur km olmasina rağmen. Düşünsene hiç sarilmadigim birine sarılmayı özlüyorum. Hiç kokusunu duymadigim birinin kokusunu seviyorum. Biz birbirimizi kilometreler arasinda seviyoruz. Onun sesini duymayi hiç bişeyi istemediğim kadar istiyorum. Bazen gün içinde sadece beraber olduğumuz hayaller kuruyorum. Uyurken onun resmine bakarak ona sarilirmis gibi yastigima sarılıyorum. Ben daha önceki sevgililerimden mesaj gelince cevaplmayan birisiydim onlarla konusurken sıkılan birisydim ama o mesaj atinca hiç olmadığım kadar mutlu oluyorum. Beraber konuşurken yuzumdeki gülümseme hiç inmiyor. Ama onunla kavga ederken bi o kadar da üzülüyorum. Biliyorum onun gecmisinin kötü olduğunu ve neler yaşadığını ama ben bırakmayacağım birakmicam iste inat deilmi ama şunuda biliyorum benden sıkılacak. Beni gördüğünü zaman beni sevmeyecek biliyorum çünkü öyle hissediyorum. Bir kac gündür durduramadigim hayaller beynimde. Beni o kadar uzuyoki lanet bir hayal yüzünden kendimi parcaliyorum. Zaten sorunum bu çok fazla hayal kuruyorum. Ve bunlar olmuş gibi üzülüyor yada seviniyorum. Bi ara sirf bu hayal yuzunden agladigimida hatırlıyorum. Bulustugumuzda bu hayalin gerçek olacagina da inaniyorum olacakta beni gördüğünde begenmeyecek ve birakacak.
Evet arkadaşlar yeni hikaye ile basbasayiz. Bu hikayede ben yasadigim olaylari anlaticam ki hala yasadigim ve çok sevdiğim birisi için yazıcam. Bu benim Hikayem tamamiyle gerçekliğe dayanır iyi okumalar insallah beğenirsiniz :)) hepinizi öptüm :')
