YAZ KAMPI (düzenleniyor)

bolum 15

Kahvalti yapmadan kendimi dışarıya attım yürümeye başladım bir çılgınlık yapıp yapmamak arasında kalmistim.

Bir el beni belimden tutup kendine çevirince irkildim suratına baktığımda mert olduğunu anladım ve gulumsedim

Yanlız kalmak istiyordum

Üzgünüm seni bu hallinle yerler. Dediğinde ona gulumsedim beni baştan aşağıya suzdu

Daha kısa bir şort bulamadinmi? Dediğinde üzerime baktım beyaz bir t shirt üzerinde siyah yazılarla "ok but fist coffe" yazıyordu altima kot şort umu giymiştim t-shirt imi şortumun içine sokup altına neon pembe ayakkabilarimi giymiştim

Üzgünüm en kısası buydu. Dedigimde basini aşağıya eyip güldü

Tamam benim yanimdayken sorun olmaz. dediğinde

Ne yanı sen yokken giyemezmiyim? Dedim ve dudaklarimi büzdüm

Üzgunum prenses ben yokken olmaz. Hayır yanı neden bu kadar kasrisiyorduki aramizda resmi bi şey yoktu yanı sevgilim falan değildi

Üzgünüm mert sen bana böyle karisamazsin sen benim hicbiseyim sin.

O yuzdenmi dün seni opmeme izin verip kollarimda agladin? Dediğinde çok sinirlenmistim yanagina bir tokat
Patlatip koşarak oradan ayrildim pesimden geliyordu hissediyordum sonunda arkami dönüp kimsenin bize bakmasına aldirmadan

Bırak pesimi seni istemiyorum. Diye bagirdim daha çok sinirlenip bana doğru koşmaya devam etti bende kosuyordum

Bir ara sokağa girip koşmaya devam ettim hay şansimin ben çıkmaz sokak

Oda sokaya döndüğünde yavaşladı sadece yuruyordu bana adım adım yaklaşıyordu bende geri geri gitmeye başladım

Yolun sonu aşkım

Bırak beni

Üzgünüm aşkım

Korkuyorum lütfen

Olmazz

Mert lütfen

Ne lütfen? BEN KAC SENE BEKLEDİM BİLİYOMUSUN SADECE SENİ SEVDİM BUNUN KARSİLİGİNİ ALMALİYİM ONCA YİLİMİ BİR HİC İCİN HARCAMADİM BEN! SENDE BENİ SEVİCEKSİN ZORNDASİN!

SANA GUVENMİSTİM PİSLİK. Birbirimize bagiriyorduk gerçekten korkuyordum zaman bana çok şey ogretmisti. Bunun bir kabus olması ve yatagimda uyanmak için nelerimi vermezdim sonra Bir anda soğuk duvara carptim ve "ah" dedim

Duvaramı carptin tatlim. Dediğinde bir yandan da kahkaha atmışdı ellerim ve ayaklarım titriyordu.

Sen ruh hastasının tekisin. Burdan kurtulucam ve senin gideceğin yer sadece tımarhane olucak anladınmı ANLADINMI! Son anladınmıyı bağırarak söylemiştim

duvara yaslıyken yavaşça yere kayıp oturdum ve ağlamaya başladım

Nolur bırak beni

Hayır sevgilim seni seviyorum sende beni seviyorsun bunu biliyorum

SENİ SEVMİYORUM VE HİÇBİR ZAMAN SEVMİYCEM. Dediğimde sadece 8 adım uzağımdaydı bana sinirle bakıp adımlarını koşarmış gibi atmaya başladığında yapabilse burnundan ateş çıkıcakmış gibi duruyordu dizlerimi kendime çekip başımı dizlerime yasladım ellerimi başımın üstüne koyduğumda ayaklarından sadece 3 adım uzağımda oldunu anladım...

Ve bir polis arabasının sirenini duyduğumda derin bir oh çekip sesin geldiği yöne baktım o da bir anda durup sesin geldiği yere baktı iki polis arabadan inip koşarak yanımıza gelmeye başladığında mert bir küfür savurup çıkmaz sokağın ordaki bir çitte tırmanmaya başladı ama polisler onu durdurup polis arabasına bindirdiler bense bunları ellerim başımda başım olanları görebilecek aralıktan izliyordum bir yandan da ağlıyordum

Bir polis yanıma gelip 'iyimisin' dediğinde sadece başımı evet anlamında yukarı aşağı salladım benide polis arabasına bindirip karakola igötürdüler ifademi aldıktan sonra beni serbest bıraktılar ve onlardan şunu öğrendim mert bir deliymiş tımarhaneden yeni çıkmış sanki bunu biliyormuşum gibi az önce ona tımarhaneye gideceğini söylemiştim medyum muyum neyim ya her neyse 2 sene boyunca orda yatmış bi şekilde kampımın yerini öğrenip beni bulmaya gelmiş ve sonrasını biliyorsunuz zaten

Ben.. Nasılsa olayın şokunu çabuk atlatmıştım şimdi eve gidecektim ve hiçbirşey olmamış gibi hayatıma devam edecektim yine depresyona girip değersiz insanların beni üzmesine izin vermeyecektim vermemeleri için hiçbir erkekle yakınlaşmayacaktım eyer bunu yaparsam yeniden bağlanırım ve yine boktan olan hayatımı yine ve yine bok a çeviririm ne pahasına olursa olsun

Arkadaşlar biliyorum çok beklettim sizi ama güzel bi bölüm oldu bence şu anda bir hikayeye daha başladım ve bunun 2. Kitabına başlama hazırlıklarındayım destekleriniz için çok teşekkürler