HASRET-İ İSLAM

Yakarana Hissettirir YARADAN...

Onca yükün altında erir yok olmaya yüz tutar bazen... kalp...Bende böyle olur genelde.Zaman zaman içimdeki benlik hatıra raflarından yıllıkları yoklar.Çevirdiği her senenin hatırası bir balyoz etkisi yaratır yüreğimde...Geçmişin geçmişliği hayatımın çoğu vakitlerine gece gibi çöker.Oralarda onları alacakaranlıkta yaşayan beynimin sonucu ,noktalar çivilenmiş gözlerimden anlaşılır.
Deryalara dalmak böyledir bende...
Yaşanılanların bilançosu çok da mühim sayılmaz belki fakat,bulunduğum zamanın sıkıntısı ve hiç kestiremediğim,mehtaplı hayallerin somut hayaliyle mi? Issız ormanın içindeki sessiz çığlıkla mı geçeceği bilinmeyen meçhul bir istikbalin karmaşası, geçmişe dair hasretin büyümesindeki tek sebep!

Nedense suskunluk istiyor bedenim.
Şöyle hızla akıp giden kalabalığın içinde öylece ayaklarımı takip etmek . Hani gölgen bile takip etmese yürümek derler ya ... İşte tam da onu yapmak var içimde . Gölgemin bile beni yalnız bıraktığı an,beynimin ayaklarıma verdiği yürü komutuna itaat etmek...
İçimdeki heyelanı göz yaşlarımla durdurmak . Beni en çok rahatlatan şey...
Kimsesizliğin içinde göz yaşlarına sarılmak...
Onlarla giderilen hasret meydana gelen birçok afetin refahıdır tarafımdan!

Dilime dökülmeye mecal bulamayan o nefret var ya , gözlerimde buluyor kurtacılarını. Dağların üzerine oturmuş kendinden gayrısına karınca misali bakan acizlar olur ya bazen önünde , hani hadsizliklerine karşı yalnızca sükût gereken kimseler ...
İşte onlar RAHMAN 'ın adaletine bıraktığım dualarımdaki öznelerin ta kendileriler!
Şu benliğe bırakılan haksız acının karşılığında duaların tecellisi pek yakın.

YAKARANA HİSSETTİRİR YARADAN!

Ne kin ,ne nefret,ne de hırsın tek zerresi kalmadı içimde, o kendilerini makamına kaptırmış kibir okyonusunda yüzen gafillere karşı.

Yalnızca bir nebze olsun hakkın menşurundayım ben...

30/03/2015
Pazartesi