Yorgunluk damlaları birikti yine gözlerimde
İçinde bulunduğum havanın kasveti çöktü yürüğime
Etraftaki ses yığını dahada karartıyor beynimi...
Sabahın ufku doğması gerekirken akşamın ufku var içimde...
Monotonluğun verdiği bunaltıcı nefes telaşı
Tam olarak böyle tanımlanır sanırsam halim
Burnumda dışarıdaki özgürlüğün buram buram kokusu...
Asalak kafalardan çıkan boş sözler
İçimdeki güneşsiz günün patlama noktası
Durmadan birbiriyle boğuşan sözler
Aciz kalır dilimde
Nasıl beyan edilir ki ?
Mahzün kalbin şemali...
Dağ yükü özlem benimkisi...
bazen kelama bürünür dilim
Anlamlı anlamsız konuşur dururum öyle
Çoğu zaman içimdeki hasret alevine kor olur bu...
Kimi zamanda bir nebze su serpitir...
Yalın hayaller koşuşur beynimde...
Onlar bile uçamaz kimi zaman
Hayallerin kanadı kırılır mı?
Kırılıyor işte bazen benimkisi...
Çabalasamda olmuyor
İçinde bulunduğum mevki set çekiyor fikirlerime
Dur diyor! O kadar da değil!
Yeri geliyor haykırıyorum sükûtum ile
Yeri geliyor feryadıma sığındırıyorum fikri
Tecellisi kâfi gelmiyor diye...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRET-İ İSLAM
PoesíaZevkü sefada yaşayan tüm gençliğe ithaafımdır! Yalnızca rıza-i ilahi uğruna dört duvar arasında geçirilmiş seneler,bir gencin içinde ne denli yankı uyandırır! İşte bir bedenin ruhundan başkasına muhtaç olmadan ,başını yasladığı her köşede beynine...
