Proloog

60 6 2
                                    

"Luce, Luce wordt wakker. NU!" Ik schrik wakker door iemand die water over me heen gooit. Ik doe langzaam m'n ogen open en kijk recht in het gezicht van mijn broer Cody. "VERDOMME CODY KAN JE M-" "NIET NU LUCE! JE MOET GAAN!" Schreeuwt hij boos. Ineens verandert zijn gezichtsuitdrukking. "Luce ga nu! Ze komen eraan en ze komen voor jou. Ze zullen niet stoppen totdat ze je gevonden hebben." Zei Cody verdrietig. Ik kleedde me snel om en veranderde. Ons territorium is groot, we hebben een van de grootste territoria in Canada. Dus het duurde een uur voordat ik weg was. Ik wist niet wie de personen waren, maar ik kon ze voelen. Ze waren nog ver van me vandaan, maar ik wist dat ik niet lang meer had. Ik moest blijven rennen en hopen dat ze me nooit te pakken zouden krijgen. Vanaf nu was ik een rogue. Ik was een rogue omdat ik anders was, en mensen me daarom moesten hebben. Wat er anders aan mij is, weet ik zelf ook niet. Zoveel raadsel, die niet opgelost konden worden omdat ik daar geen tijd voor had. Ooit zou ik erachter komen. Ik kom erachter wat er anders is aan mij en wie de personen zijn die achter me aanzitten, maar nu moest ik ervoor zorgen dat ze me niet te pakken zouden krijgen.

A mess in my soulWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu