2. Op de vlucht

44 6 1
                                    

Jack had gelijk. Ik was op zijn territorium, dus hij had het recht om te weten wat ik hier deed. Dus ik begon met vertellen.

FLASHBACK

"Luce, Luce wordt wakker. NU!" Ik schrik wakker door iemand die water over me heen gooit. Ik doe langzaam m'n ogen open en kijk recht in het gezicht van mijn broer Cody. "VERDOMME CODY KAN JE M-" "NIET NU LUCE! JE MOET GAAN!" Schreeuwt hij boos. Ineens verandert zijn gezichtsuitdrukking. "Luce ga nu! Ze komen eraan en ze komen voor jou. Ze zullen niet stoppen totdat ze je gevonden hebben." Zei Cody verdrietig. Ik kleedde me snel om en veranderde. Ons territorium is groot, we hebben een van de grootste territoria in Canada. Dus het duurde een uur voordat ik weg was. Ik wist niet wie de personen waren, maar ik kon ze voelen. Ze waren nog ver van me vandaan, maar ik wist dat ik niet lang meer had. Ik moest blijven rennen en hopen dat ze me nooit te pakken zouden krijgen. Vanaf nu was ik een rogue. Ik was een rogue omdat ik anders was, en mensen me daarom moesten hebben. Wat er anders aan mij is, weet ik zelf ook niet. Zoveel raadsel, die niet opgelost konden worden omdat ik daar geen tijd voor had. Ooit zou ik erachter komen. Ik kom erachter wat er anders is aan mij en wie de personen zijn die achter me aanzitten, maar nu moest ik ervoor zorgen dat ze me niet te pakken zouden krijgen.

EINDE FLASHBACK

Ik had niet door dat ik huilde tot dat ineens een hand op mijn wang voelde. Het was Jack, hij vertelde me dat ik mee kon lopen met zijn Bèta en dat ik hier kon blijven. Ik was nu officieel lid van de Sliver Light pack. "Maar dat kan ik jullie niet aandoen. Er raken nog gewonden door mij. Ik wil geen onschuldige levens in gevaar brengen!" Zei ik. "Vertrouw Jack, we zijn goed getraind en kunnen je beschermen. Je kan altijd bij een van ons terecht." Zei de Bèta. Ik wist zijn naam nog steeds niet en keek hem een beetje vreemd aan. "Ohhh ja sorry, ik ben me vergeten voor te stellen. Ik ben Sam, Bèta van de Silver Light pack en vanaf nu je persoonlijke begeleider." Zei hij met een grote glimlach. We liepen het packhuis uit en kwamen bij een groot open veld. Met stralende ogen keek ik voor me uit. Ik zag dat er training werd gegeven, zowel in mensen als wolvenvorm. "Nou omdat je zo geïnteresseerd naar de training keek, laat eens zien wat je in huis heb girl. We gaan samen trainen" Zei Sam ineens tegen me. Ik mocht hem wel en deze uitdaging zou ik niet weigeren, hij weet niet wat hem zal overkomen. "Is dat een uitdaging Sammie?" Vroeg ik hem grijnzend. Hij knikte en we veranderden tegelijkertijd in onze wolf. Via de mindlink (jaja nu ik officieel lid ben van de roedel kan ik ook met iedereen een mindlink beginnen hihi) legde hij me uit wat de training inhield.

***********twee uur later***********

Uiteindelijk als de training is afgelopen blijkt dat ik sneller en sterker ben. Ook niet zo gek na 1 jaar lang een rogue zijn en alleen maar moeten vluchten en vechten om in leven te blijven. We lopen samen naar een boom en gaan daar liggen. Ik ga grijnzend liggen wat er als wolf heel raar uit moet zien. Een paar minuten later als ik net mijn ogen dicht wil doen, komt er ineens een hele harde windvlaag, die de meest heerlijke geur met zich meebrengt. MATE MATE MATE Schreeuwt mijn wolf (ohja voor als ik het nog niet had verteld mijn wolf heet Lydia). Shit niet nu denk ik en ik sprint snel weg, de andere kant vanwaar de geur vandaan komt. Ineens hoor ik Sam in mijn hoofd, ohja shit de mindlink. 

"Waar ben je? Vraagt hij me

.........................

"Verdomme Luce geef antwoord, anders kunnen we je geen vrijheid meer geven!" Schreeuwt hij nu in mijn hoofd.

Ik wil net antwoord geven wanneer ik ineens een erge steek in mijn zij krijg en neerval. Ik probeer bij bewust zijn te blijven, maar na een paar minuten lukt het me niet meer en wordt ik meegesleurd in een zwart gat.


A mess in my soulWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu