kelebek etkisi

babam

Umit bey oğlu yanına geleceği için çok mutluydu uzun bir aradan sonra oğluyla bolca vakit gecirebilecekti. Fatih doğduktan 6 ay sonra annesinden ayrılmıştı. Ümit bey oğluyla o zamandan beri sadece bazı Tatillerde vakit geçirirdi. Fatih babasının boş olacağı her bir dakikayı iple cekerdi. Okuldaki tüm arkadaşlarının bisikleti varken o babasının bisiklet almasını beklediği gibi bisiklete binmeyi annesinden değil babasından öğrenmek için hep bekledi. Ama hiç bir zaman ogrenmedi. Çünkü ümit bey asla öğretecek zamanı bulamadı. Fatih in babasına bu kadar düşkün olmasi belkide babasının ona çok az zaman ayırmasiydi. Fatih hergün biraz daha büyürken babasının eksikliğini gün geçtikçe daha çok hissediyordu. I

ILK HEYECAN

FATİH.

Okula ilk başladığım gün babamın da gelmesini istemiş hatta hüngür hüngür aglamistim. Babam gelmedi. Bende okula gitmedigimle kaldım. Ilk okul heyecanımda babam yoktu. Peki neredeydi. Ilk defa değildi daha öncede ne kreş gösterimde vardı nede ana okulunda ilk kez aşık olduğumda. Babamı hep kotulemek geldi ama hep annem engel oldu. Her ne kadar anneannem in gözünde hayırsız olan babamda olsa ben babamı kotulemek istedigimde anneannemin yanımda olmalarına karşı annem her ikimize birden babamı savunuyordu. Anneannem babamın hep kötü olduğunu mahallede kabadayilik taslamaktan başka bir şey bilmediğini eğer ben doğmadan önce futbol sahasında o kavga çıkıp babam bıçak kullanmasaydi annemin hala kör olacağını söyleyip üzerinede iyiki o kavga oldu ayrıldıniz bitti gitti derdi hep. Bu kavga mevsunuda sadece anneannem söylerdi. Başka hiç kimse tek laf etmezdi. Acaba babam nerde diye düşünmem hep garip gelirdi bu yüzden. Babam koskocaman adamdı benim onu merak etmem ne kadar komik gelirdi. Ama hiç bir önemli olayımda yanımda değildi işte. Bir an önce büyümeyi çok istiyordum o zamanlar. Büyümek ve babamı asla bırakmamak. Şimdi kucugum diye babam benden hemen kaciveriyordu. Babamı bırakmak hiç de istemiyordum. Zaman geçtikçe babamın gerçekten sadece bir Kabadayı olmadığını anlayacagimi ve ona hak vereceğimi asla bilemezdim. Hatta anneannemin bile...