Best Friend/Best Lovers

No one's POV

Sheena mas mabuti pa siguro kung lalayo nalang ako ng hindi kana masaktan ng dahil sakin.....

Jungkook ano bang pinagsasasabi mo jan! Naka singhot ka nanaman ba ng katol at kung ano ano nanaman ang pinagsasasabi mo jan!

Tumingin siya sakin ng seryoso at binigyan ako ng Tangina-mo-di-ako-nakikipag-biruan-look....At nung oras nayon bigla naring sumeryoso ang diwa ko sa tingin nia naun alam kong seryoso siya nung sinabi nia un....

Ayoko kasi na masaktan kapa ulit ng dahil nanaman sakin eh...Hindi ko na kasi kaya pang makita na nasasaktan ka at ako pa ang dahilan.....

Pero di naman kita sinisisi diba...Chaka kaya ko naman harapin lahat ng problema nyan eh bastat kasama kita Jungkook....

Yun na nga eh di mo ko sinisisi kaya tuloy hnd kinakaya ng konsensya ko na ipagpatuloy pa ito kung alam kong nasasaktan kana....

Hindi ko na napigilang tumulo ang luha ko dahil sa kirot na nararamdaman ko....

Pero Jungkook alam mo namang hindi ko kaya kung mawawala ka sakin diba! Ikamamatay ko yun Jungkook....

Hindi ko na napigilag humagulgol....
Nakikita ko rin sa mga mata niya ang bakas ng kalungkutan at unti unti siyang lumapit sa akin at niyakap ako...

Ayos lang yan...Kaya mo yan...Ikaw pa eh nakaya mo nga lahat ng toh eh ngayon kapa ba susuko kung kilan ang layo na ng narating mo?....

Yun na nga eh! Kinaya ko ang lahat ng toh...Pinilit kong makarating sa sitwasyong ito tapos ano! Iiwan mo ko!!! Sa tingin mo ba magiging patas ka sakin sa gagawin mong toh!!!

Bigla akong nakaramdam ng inis sa kanya sa mga oras na toh...kasi kinaya ko lahat ng pagsubok naming dalawa...Nagpakatatag ako tapos sa hule iiwan niya lang ako...Eh para san pang Lumaban ako kung unfair namn pala siya....

*Kumulog*

Sheena para sayo din naman tong gagawin ko eh...Bakit dimo un maintindihan...

Bakit dimo rin ako maintindihan Jungkook...Hindi bat para sau din lahat ng ginawa ko...Wala lang ba sayo un...

Bigla siyang ngumiti at pinath ang ulo ko...

Sigeh...Ingatan mo ang sarili mo....Paalam STAR...

Sabay ng pag talikod niya sakin ang pagbuhos ng ulan...
Bigla akong sumigaw....

ANG DAYA DAYA MO NAMAN EH...KALA KO BA WALANG IWANAN E BAKIT IKAW PATONG NANGIWAN...MADAYA KA! MADAYA!

Hindi ko na alam ang nararamdaman ko sa oras nato....Tumalungko ako at humagulgol pero nagulat nalang ako ng biglang may humarang sa taas ko at hinawakan ako sa braso sabay yakap sakin at sabing:

Wag kang magalala...Nandito pako at makakasiguro ka na hinding hindi kita iiwan...Pangako yan....

At biglang humigpit ng yakap niya...Nahulaan ko na rin ang taong toh....Pero isa lang ang kailangan ko ngayon...KAYAKAP este KARAMAY....

------------->>>>>>>>>>-----------------

Done na ang prologue kows...Sana nagustuhan nio po...First story ko toh...Kaya mejo Excited akong mabasa comments nio...

VOTES COMMENTS AT ISHARE nio lang toh...Pinapangako ko na mas lalo kong gagalingan sa mga updates ko...Bibilisan ko rin ang pag update nito Promise....

Follow me on:

Twitter:Kookie_sheena97
IG:kookie_heartsue97