Bugün söylicektim tüm gece annemden cesaretlenmek için tavsiyeler almıştım. Bugün öğlen vaktinde Ömer'le buluşacaktı. Ama o salak kız Ömer'i kendisinden almıştı oysa o gün hayatındaki en mutlu günü olabilirdi. Ama o bunu tamamen berbat etmişti aslında Ömerin nasıl bir karşılık verbileceğini bilmiyordu. Ömer daha önce benimle bu konuları hiç konuşmamıştı. Işte bu beni asıl korkutan şeydi, bu kadar kormamın sebebi ortadaydı onu üzmekten korkuyordum. Murat'ı aradım Ömer ne zaman benimle bir derdi olsa yada kızlarla alakalı bir derdi olduğunda sadece Murat'a söylerdi. Murat onun kardeşim diyebildiği tek insandı. Bundan dolayı bazen onu kıskandığım bile olurdu. Bir defasında ''Murat senin için niye bu kadar önemli, benim yanımda onunla bu kadar samimi takıldığında kendimi dışlanmış hissediyorum senin gerçek bi arkadaşın değilmişim gibi hissediyorum.'' dediğimde. Hiç bir şaşkınlık ifadesi göstermeden ''Murat benim kanımın kanı kardeşim o benim. Aynısını karım bişe söylese aynı ceavbı alıcak emin ol.''demişti kanımın kanı aceba benim içinde birgün böyle birşey söylermiydi.
Bir defasında küçükken benden hoşlandığını söylemişti. Ama hiç utanma veya bir beklentisi var gibi değilde kendi aptallığından bahseder gibiydi. Bu tavrı beni korkutuyordu ona aşk kendisinin panzehirine sahip olduğu bir zehirden ibaretti ama benim için o okulun en havalı en yakışıklı çocuğuydu. Okulda bir çok kız bana onunla kendilerini ttanıştırmam için neredeyse yalvaracaktı. Ama onun okula konuştuğu tek kız bendim. Benimle bile herkesin ortasında konuşmazdı. Onun bu tavırları beni bilmediğim bir sebepten dolayı kendine çekerdi. Heralde bu her kız için böyleydi. Ama sadece bu değildi okulun basketbol kaptanı olması zaten başlı başına birşeydi. Murat'ın onunla bu kadar iyi arkadaş olmasının bir sebebide basketboldaki olağan üstü uyumlarıydı. Murat'ı kıskanıyordum ben onunla bebeklikten beri tanışırken yani ailelerimiz birbirini tanırken ikisi birlikte olduğu zamanlarda unutulduğum bile oluyordu. Ama sonunda kabullenmiştim yani Ömerle konuştuktan sonra. Muratla konuştuğumda ona bugünkü olayla alakalı hiçbir şey anlatmadığını hatta bugün hiç konuşmadıklarını söylemişti. Belli ki çok kırılmış ve şaşırmıştı. Ben onun her zaman konuştuğu tek kızdım. O halde bile benimle rahatça konuşamazdı. Neden bu kadar çekingen davrandığını sorduğumda ''Bir canavar tarafından sende benim kadar yaralansan sende de benim gibi onun türüne karşı bi güven problemi oluşmaz mıydı?'' Demişti ona ne olduğunu kimse bilmiyordu eskiden böyle değildi, yaklaşık dört sene önce Antalya da bir yaz tatili geçirmek onu bu hale sokmuştu. Bir an Ömer'i aramayı düşünüdüm. Iyi fikirdi aslında belki özür dilersem ve bir kaç yalanla niye o kadar sinirlendiğimin üstünü örtersem işler hallolur diye düşündüm. Aklıma Sare geldi. Sare de benim kendi türümdeki Murat'ımdı. Çok zeki bir kızdı ama ben onun kadar şanslı değildim. Ömer'in konuştuğu ikinci kız oydu. Az önce onu unutmuş olmaktan memnundum çünkü Ömer için bana rakip olucak birisi değildi. Benden güzel olduğunu kabul ediyorum ama beni gerçekten çok sevdiğini biliyordum ve benim için en azından bunu yapabileceğinide. Sare'yi aradığımda ''Hani bana haber vericektin öldüm meraktan! Ne dedi?'' demişti bunu söylemesini bekliyordum aslında ama bugün neler olduğunu hatırlamak beni üzüyordu.''Konuşamadık bile o yeni salak kız tamda yere düşecek zamanı bularak Ömer'in tüm buluşma süresince onunla hastanede kalmasını sağladı.'' biraz abartmışmıydım ama umrumda bile değildi hayatımın en mutlu günü olabilecekken o kız herşeyi mahvetmişti bununla beraber Ömerle küs olarak konuşmamızı bitirmemizi sağlamıştı. ''Sen tüm gün onu bekledin ve Ömer seni unutup o kızın yanında mı kaldı? Ömer yapmaz öyle şey.''bunu da ne ara düşünmüştü işte beni anlayan insan demiştim o an içimden ''Tabiki hayır! Canım o benim unutmadı tabiki. Ama beni bekletmesiyle birlikte bide ilk lafa da kızın iyi olduğunu söyleyerek girince kendimi tutamayıp patladım bende, sonrasında da daha fazla saçmalamadan hemen eve geldim.'' aslında o da birkaç şey söylemişti ama Sare beni rahatlatmak çin birşeyler söylemeye başlamıştı bile ''Ömer'i bilirsin bir kız ne kadar kendine yakınlaşmak için ısrar etse bile senden ...'' lafın nereye gideceği belliydi bende sözünü keserek direk ondan ne istediğimi söyleme ihtiyacı duymuştum.'' Ya ben seni bana Ömerle konuşurken ne söylemem gerektiğini sormak için aradım ya normalde suçlu olan oydu ama ben sesimin şiddetini ve haddimi onun karşısında çok abarttım buda bnei affedecek kişiden affedilmek isteyen kişi konumuna geriletti anladın değil mi? Bana yardım et Sare lütfen!'' Sare benim canımdı her işimi halleder beni asla yarı yolda bırakmazdı. Bunuda halledeceğini bildiğim için aramıştım zaten. Sare bana ne yapmam gerketiğini anlatmıştı şimdide anlamışmıyım diye her şeyi tekrar etmemi istemişti.''Ya anladım tamam bak senin için son kez tekrar ediyorum.'' Bunu söylemem saçmaydı çünkü bunları yapacak olan ben olduğum halde ona bu şekilde çıkışmamam gerekirdi ama cevabın gelmesi uzun sürmedi.'' Aman be! Istediğini yap ben seni düşündüğüm için yaptım sonra Ömer'in karşısına çıkıpda herşeyi unutman benim suçum olmaz ama tamam mı? Neyse hadi iyi geceler saat geç oldu yarın okulda görüşürüz.'' Sare'nin bu cevabı beni biraz üzmüştü ama benimde iyi geceler dilemekten başka bi şansım yoktu. Işte en zor an gelmiş çatmıştı. Ömer'i arayıp bu olayla alakalı konuşucaktı kısmen bi özür niyetiyle ama kendini ezdirmeden konuşacaktı. Ömer'in bir kuş olduğunu düşünmesini söylemişti Sare ne fazla nede az sıkması gerekti onu. Sonunda cesareti mi toplayıp telefonda Ömer'in numarasını bulmuştum arıyordu. Bir an çok heyecanlandım ama telefondaki o aynı kadının '' Aradığınız kişi şuan başka biriyle konuşuyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz !'' Demesi beni duvara toslamış bir hale getirdi. Kimdi bu başka biri Ömerle kim konuşuyordu tam ben aradığım sırada. Onu kim benden alıyordu ...
