Adı Sende Saklı...+18

<Bir Gece>

Zeynep

Alışverişten sonra şirkete geçiyorum. Odaya girdikten hemen sonra bir adam geliyor içeri.

X:Efendim merhaba. Ben Cihan Bey'in asistanıydım. Sizinle çalışacağımı söyledi.

"ııı evet. Ben varım bundan sonra burada. İsmin?"

S:sinan ben.

"tamam, o zaman Sinan. Ne yapmamız gerekiyor?"

S:efendim ilk önce şunu söyleyeyim en büyük düşmanımız sayerler şirketi. Ama şu durumda onlarda ortaklık sağlamamız şart.

"anlıyorum. Tamam. Ben şimdi şirket başındaki kişiyle görüşmeye giderim. İsmi ne biliyor musun?"

S:aslında şirketin asıl sahibi Ahmet sayer. Ama oğlu kerem sayere devretmiş.

"tamam Sinan. Teşekkür ederim. Ben gelince tekrar uğrarsın. Konuşuruz."

S:tamam efendim.

"ayrıca bana efendim diye hitap etmeni istemiyorum. Aklında bulunsun."

S:pekâlâ.

Şirketten çıkıp sayerlere doğru yol alıyorum.

İçeri girdiğimde herkese sora söre kerem sayerin odasını öğreniyorum ve kapıyı tıktıklıyorum.

K:giir!

Girip kapıyı örtüyorum ve masaya doğru ilerliyorum.

***

İçeri giren kadınla gördüklerime inanamıyorum. Bu Zeynep!

Z:meraba. Ben Zeynep. Zeynep yılmaz.

"meraba ben de Kerem Sayer. Şöyle otur."

Diyorum masanın önündeki sandalyeyi göstererek.

Z:ben şirketlerimiz himayesinde olacak ortaklık için geldim.

Gerçekten güzel bir kadındı.

"biz böyle bir ortaklık düşünmüyoruz diye biliyorum."

Z:yani, evet. Biz de düşünmüyorduk aslında. Yeni bir karar. Eğer siz de kabul ederseniz—

"bir şartım var."

Z:nedir?

"benimle eğer bir gece geçirirsen, kabul ederim"

Z:yuh. Siz ne dediğinizin farkında mısınız. Kendinize gelin lütfen.

"gayet farkındayım"

Oturduğu koltuktan kalkıp giden zeynepe karşılık ben de kalkıyorum ve kartımı alıyorum. Tam çıkacakken kolundan tutup kendime doğru çeviriyorum.

"fikrin değişirse ara bebeğim"

diyorum elimdeki kartı cebine sıkıştırırken. Şaşkın ve kocaman gözlerle bana bakıyor. Tabi çok da sinirli. Dudaklarına küçük bir öpücük kondurup elimi kalçasına götürüp biraz okşayıp sıkıyorum. Bir tokat atıyor bana. Ah! Bunu ödeteceğim.

Z:sapık!

***

Şirketten çıktığım gibi eve gidiyorum. Salak adam ya! İlk öpücüğümü aldı hayvan!

Bu sinirle eve geliyorum anahtarımla kapıyı açıp içeri giriyorum. Babam biriyle konuşuyor sanırım. İstemeden kulak misafiri oluyorum.

C:tamam Ahmet. Borcuma karşılık sana kızımı vereceğim. Böylece borcumu ödemiş olurum ne dersin?