-BÖLÜM 2-

67 5 2
                                    

Tüm cesaeetimi toplamıştım ve eve döndüm. Ailem beni çok merak etmişti, bu yüzlerindeki ifadeden bile anlaya biliyordum. Özür dilememe kalmadan yüzümde bir acı hissettim. Bu Babamdı bana o kadar kızmıştı ki konuşmama bile izin vermeden tokatı yapıştırdı içimdeki acıdan Tokat'ın acısını hissetmedim bile. Koşarak odama çıktım ve kapıyı kilitledim daha sonra başladım ağlamaya, bana konuşmam için bir fırsat bile vermemişti. O sırada garip sesler duymaya başladım. Gerçi yabancı değildi annem ve babamın kavga sesleriydi bunlar. Yine kavga etmeye başladılar. Tüm cesaretimi topladım ve yanlarına gittim. Belki yine bir tokat yiyecektim ama bu durumu bilene risk almıştım. Yeter diyerek başladım sözlerime ayrıldınız yetmedimi, beni kırdınız yetmedimi hı, söyleyin hadi ya beni hiçmi düşünüyorsunuz siz kavga ettikten sonra nasıl kötü oluyorsanız ben onun iki katı kötü oluyorum. Benim yüzümden kavga ediyorsanız yetimhaneye verin kurtulun diye sözlerime devam ederken annem Ağazımı kapattı ve bana sarıldı.

- asla! Birdaha o kelimeyi kullandığını duymayacağım sen benim biricik kızımsın babanla tartışa biliriz her aile arasında olur böyle şeyler dedi. Babamda annemi onayladı.

Ama sonuçta onlar ayrılardı. O sırada annem babamın yanına gitti:

-o senin kızın onunla biraz vakit geçir istersen dedi.

-olur peki dedi.

Ardından babam yanıma geldi yarın beraber vakit geçirip bişeyler yapacağımızı söyledi. Ona kızgındım ama hayır da diyemedim. Gece yatarken onca yaşananlara rağmen çok mutluydum.

Arkadaşlar nasıl olmuş beğenen arkadaşlarına tavsiye ederse sevinirim düşüncelerinizi yorumda bekliyorum. Vote yaparsanız sevinirim. :*

Benim HikayemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin