MISS TALK of the TOWN

Chapter 48

MERRY CHRISTMAS GUYS!!
Eto ang gift ko sa mga nagbabasa ng story ko. Maraming salamat sa mga nagfoflood likes. Naappreciate ko talaga ng sobra kahit na ang silent niyo..

Hope can read some comments soon.. Para alam ko feels niyo.. Anyways! Thankyou talaga!

And i would like to grab this opportunity to apologize for the errors i made and i will be making.. Nagback read ako and honestly sinimulan ko sa umpisa. Medyo di ko naiintindihan yung ibang salita.. Sa pagmamadali siguro magtype kasi phone lang ang gamit ko. So kindly understand those errors at mga grammar errors na din. Have no time to edit ehh.. Lets not be perf.. Hahaha.. Loveyou guys!

Please vote and comment for your reaction. I will take thise as a christmas gift! Thanks!!

---------------------------------------------

YEXIE'S POV

.
.
Anak ng tokwa!!! Anong oras na at wala pa yung monggoloid na yun dito!
Mag aalas dose na at antok na din ako ahh! Tulog na sila.. nakakainis din.
Epal talaga porebs!

.
.

Ayoko na bahala siya, sa labas nalang siya matulog!

.
.

Boset!!

.
.

Makaakyat na nga! Kairita!
Alam na ngang maaga pa bukas lumayas layas, tapos papagabi pa! Leche!!

.
.

Kung ako yung nanay niyan pinuntahan ko na yan dun sa... san nga ba nagpunta yun? Joy?? Aba kahit saan pa! Kakaladkarin ko siya pauwi!

.
.

*ding dong

.
.

Napahinto naman ako agad sa pagdoorbell na yon!!
Tsss... malamang yung monggoloid na kapre na yun!

.
.

Nagtungo nalang ako palabas sa gate para pagbuksan ang leche na to!

.
.

Binuksan ko nalang yun at hindi na siya pinansin pa.. pumasok nalang ako sa loob..

.
.

Baka ratratin ko siya ng sermon kung magkataon.. gabi na at antok na ako..

.
.

Naka akyat na ako sa taas at papasok na ako sa kwarto ko.. pansin ko namang nasa likuran ko lang siya at nakasunod..

.
.

Tsss... umiinit nanaman dugo ko sa isang to.

.
.

Binuksan ko na ang pintuan ng kwarto ko at pumasok...

.
.

" Thankyou! "
Dinig kong sabi niya bago ko pa maisara yung pintuan ng kwarto ko..

.
.

Hindi ko nalang pinansin at sinara ko nalang ng tuluyan..

.
.