Chapter(6)
"Jongin, ဒါဆို မင္းသြားမွာေပါ့။"
Soo ရဲ႕ Appa စကားေႀကာင့္ Jongin ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ျပီး
"Nae. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူေတြအတြက္ပဲ၊ စစ္သားမွန္ ရင္ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ရမွာပဲေလ။"
Soo ရဲ႕ Appa ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ Soo ရဲ႕ Appa က ေတာ့ သူ႔ကိုသာ ဒီလုပ္ ရပ္မွန္ေႀကာင္း ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ေနႀကသည္။
"ကြၽန္ေတာ္က မနက္ျဖန္ ျပန္ထြက္ ရ ေတာ့မွာေလ။ အဲဒါေႀကာင့္္ …"
"Jongin…"
စကားေျပာေနရင္းႏွင့္ ရုတ္တရက္ ေနာက္ဖက္မွ အသံႀကားတာေႀကာင့္ Jongin ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားရသည္။
"မနက္ျဖန္ ျပန္ထြက္ ရမယ္ဆိုတာ ဘာအဓိပၸာယ္လဲ, Jongin?"
Jongin Soo ကို လွည့္ႀကည့္လိုက္ျပီး Soo နားသို႔ တျဖည္းျဖည္တိုးသြားကာ
"ကိုယ္ေျပာတာ နားေထာင္ ပါဦး, Soo…"
ေျပာလ်က္ႏွင့္ပင္ Soo ၏ လက္ကိုလွမ္းကိုင္ လိုက္ေတာ့ Soo က လက္ကိုလႊတ္ခ်ကာ အျပင္ သို႔ ထြက္သြားေတာ့သည္။
"Apunim, ကြၽန္ေတာ့ကို ခြင့္ျပဳပါဦး။"
"ေအးေအး။ သြား…ဟိုမွာ စိတ္ေကာက္သြားျပီိနဲ႔ တူတယ္။"
Jongin လည္း လူႀကီးေတြကို ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔ျပီး Soo ေနာက္သို႔ လိုက္လာခဲ႔သည္။
လိုက္သြားႀကည့္လိုက္ေတာ့ Soo က လသာေဆာင္ေလးမွာ။ လက္တန္းေလးကို ေထာက္ထားျပီး ဟိုႀကည့္ဒီႀကည့္ႏွင့္ ေလွ်ာက္ႀကည့္ေနသည္။
"Soo…"
ေခၚလိုက္ေသာ္လည္း Soo က ျပန္လွည့္မႀကည့္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ Soo ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးသြားတဲ႕ပံုပဲ။
"ကိုယ့္ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား။" ေမးရင္းႏွင့္ Soo ေဘးနားသို႔ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ မ ေမွ်ာ္လင့္ဘဲ Soo က မ်က္ ရည္ကို သုတ္လိုက္တာကို ျမင္ လိုက္ ရတာမို႔…
"Soo…ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ။"
ငိုေနတဲ႔ Soo ကို ေတြ႔လိုက္ေတာ့ ဘယ္ဘက္ ရင္ အံုမွ တစ္ေနရာကလည္း ဆစ္ခနဲ။ ဆစ္ခနဲဆိုတာထက္ နာက်င္ တာဆိုရင္ေတာင္ ပိုမွန္မယ္ထင္။
YOU ARE READING
Dear My Dear,...
Random"What would you do with a letter that changed everything?" Original Author-Nicholas Sparks Love Story of Kaisoo
