Julia's Point of View
"Hey, wanna dance?" Asked the guy with the blonde hair. Ew, too old.
"Nah" I replied.
"You're so hot" He commented. I smiled at him. Another guy came and offered me a drink.
"Thanks but no thanks." After several hours at the bar, I went home.
"Madam, Sara, on the phone" Inabot sakin ng maid ko yung phone.
"Hello? Bakit napatawag ka?" Tanong ko sakanya.
"Bes, may balita ako kay Andrew! Kinakalaban kasi yung kumpanya ng pamilya mo mukhang babagsak na yata business niyo"
"Ah, hayaan mong bumagsak. Bagay nga sakanila 'yon after what they did to me" Sabi ko sabay tawa.
"Pero, it's your family after all. Kaya kailangan mo silang tulungan" Now, I'm really pissed.
"Alright. I have plans. Uuwi ako diyan sa Pinas bukas" Tapos binaba ko na yung phone.
"Yaya, I have an early flight tomorrow. Pack my things, okay?" Diana (Yaya) Nodded.
I'm Julia Buenavista, at panahon na 'to para pagbayaran nila ang mga kasalanan nila sakin. My family, friends, and my ex- boyfriend... Including Sara.
"My God, where's my car?" Tanong ko sa driver na nagkakape pa.
"Sorry Madam!" Tapos nag dali- dali siya at isinakay na ang mga gamit ko. Sumakay narin ako sa kotse at nag diretso na sa Airport.
"Philippines 6:30am" I read my ticket at yan na, tinawag na. I plugged my earphones. Ugh. I hate flying.
"Is there anything you need Ma'am?" Tanong nung attendant.
"Vodka" Then she nodded. Ibinigay niya sakin yung vodka at nag chill lang ako hanggang sa makarating na sa Pinas.
"Oh My Goooooosh! You're so sexy Julia!!!" Tumatalon- talon pa si Sara. Akala mo, totoo. Pakitang tao lang naman.
"Haha." I sarcastically laughed just not to make her feel na naa- awkwardan ako sakanya.
"So what's your plan?" Tanong niya habang hila hila yung luggage ko.
"Uh, kung papagpahingahin mo muna kaya ako?" Iritang sabi ko sakanya. Sumakay na ako sa Limo at nag pahinga na. Ngayon ko lang napansin, kaninong limo 'to? Sa mga walangyang magulang ko siguro.
Ginising na ako ni Sara at tama ako, sa mga magulang ko nga. Tss. I smirked at the thought na magiging akin 'tong mansion nila.
"Nakakatakot naman 'yang smile mo. Parang may masama kang balak ah, hindi ka parin ba nakakamoved on? 2 years na 'yon" Sabi niya. Inirapan ko lang siya at pumasok na sa loob ng Mansion.
"Hey! Welcome back, darling" Bati sakin ni Dad then he kissed me on the cheeks.
"How's New York?" Tanong naman sakin ni Mom tapos nakipag beso.
"Well, fine. It's good to be back" I smiled at them like nothing happened years ago. Pero deep inside, I want to kill them.
"I guess you're hungry? Let's eat" Alok sakin ni Mom.
"No, I need to rest. You know, jet lag" Umakyat na ako papunta sa kwarto ko and yes... Wala silang ginalaw kahit ano.
I opened my old drawer.
"Bakit mo ba ako pinapatay sa sakit?" Bulong ko sa sarili.
Unti- unti... Bumalik sakin lahat ng ala- ala.
