•ONE MORE MIRACLE_•

Fear_

John'un ağzından

O an bütün vücudumun durduğunu hissettim. Küçük Sherl'e baktım. Benim koltuğumda oturmuş hiçbir şeyden habersiz kemanla oynamaya devam ediyordu. Karşısında oturan büyüğüne baktım. Bu sefer buz mavisi olmuş etkileyici gözleri direk bana bakıyordu. Titredim. Sherlock ayağa kalktı ve yanıma geldi. O sırada Mycroft, Greg'in omzuna dokunup uzun siyah deri koltuğa geçmesini işaret etti. Ve o an Sherlock'a döndüğümde kendimi içinde titrediğim gözlerin aksine sıcacık kolların arasında buldum. Sherlock herhalde abisinin ve 'George'un' burada olduğunu hatırlayıp kısa görünen ama içimde kıpırtılar yaratan bu sarılmaya son verdi. Ve sonunda beklenen soru yağmuru başladı 'Nerede bulundu? Gordon beni olay yerini bana mesaj atar mısın? Yakında şüpheli kimler bulundu?..' Bir yerden sonra dinlememeye başladım. Acaba artık Sherlock'la yaşamaya geri mi dönecektim yoksa hastanedeki işime devam mı edecektim? Sherl'e nasıl anlatacaktım? Beynim bu tarz soruları kendine sormaya devam ederken Sherlock'un bana bakan endişeli bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.

Mycroft'un ağzından

Uzun zaman sonra ilk defa Sherlock için korkmuştum. Sherlock gerçekten ailesi dışında biri için endişeleniyor muydu? Bu kesinlikle Sherlock'un zararınaydı. O bir danışman dedektifti. Ve sayamayacağımız kadar çok düşmanı vardı. Peki John için endişelenmek, ona değer vermek Sherlock için sağlıklı mıydı?

Arkadaşlar gerçekten uzun yazamadığım ve bölümleri hızla getiremediğim için üzgünüm. Hem yaz tatilinde hem de bir köyde olduğum için internet bulmak çok zor oluyor. Lütfen votelarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin -3-.