Κεφαλαιο 4ο

28 4 0
                                    

Ειχα σηκωθει απο την θεση μου και πηγα μπροστα γιατι με φωναξε η φιλη της μαμας μου(ταξιδευε και αυτη μαζι μας) ηθελε να ερθει να κατσει με την μαμα μου να τα πουν λιγο και επειδη η μικρη της κορη κοιμοταν με φωναξε να την προσεχω.Ειχε σηκωθει και ο Κωστας και αλλαξε θεση και πηγε στον αδερφο του που ειχε αλλαξει και εκεινος θεση γιατι δεν μπορουσε να καθεται μονος.Μετα απο λιγη ωρα πηγαινα πισω στη θεση μου και περνουσα διπλα απο τον Κωστα και εβαλε ενα ρωσικο τραγουδι δυνατα την στιγμη που περνουσα(το τραγουδι λεγοταν <<TI SERDTSE MAGIO PAKARILA>> οπου σημαινει: μου εχεις κλεψει την καρδια) το εβαλε στο σημειο εκεινο οπου ελεγε αυτο το στιχο και με κοιτουσε οσο περνουσα απο διπλα του..με κοιταξε και μου χαμογελασε.Εναξει λεω αυτο ηταν το αποκορηφωμα..στην αρχη λεω θα ειναι απλα συμπτωση αλλα μετα ξανα σκεφτηκα και λεω δεν μπορει να γινονται τοσες συμπτωσεις..δεν εδωσα και πολλες βασεις anyway! Μετα απο λιγη ωρα καναμε σταση σε μια καφετερεια και εκατσα σε ενα τραπεζακι ενω η μαμα μου ηταν με την φιλη της.Ηρθε και εκεινος διπλα μου με 2 καφεδες.

-"Παρε" μου λεει και χαμογελασα

-"Αα ευχαριστω" του ειπα και του ανταπωδοσα με χαμογελο

-"Κουραστηκες;" μου λεει

-"Εεε σχετικα,εσυ;" του λεω εγω

-"Εε οχι και τοσο περναω ωραια κοιταζοντας..." μου λεει κοκκινιζει και σταματαει εκει

-"Κοιταζοντας τι;" του λεω εγω ολο απορια

-"Εε; γενικα μιλαω την φυση εξω" μου ειπε ενω κοκκινησε..φαινοταν οτι ντραπηκε.

Ηταν ωρα να επιβιβαστουμε στο πουλμαν.Δεν ειχαμε ξανα μιλησει μονο κοιταζομασταν.Και στις επομενες στασεις που καναμε δεν τα ξανα ειπαμε.Καθομασταν απο αποσταση.Δεν ηξερα καν το επιθετο του.Το ακουσα τυχαια οταν ο οδηγος φωναζε τα ονοματα μας σαν το σχολειο που πηγαιναμε εκδρομες και μας μετρουσαν μεσα στο πουλμαν.

-"Κωστας Στυλιανιδης" ειπε ο οδηγος και σηκωσε το κεφαλι του απο το χαρτι

-"Εδω" σηκωσε το χερι του ο Κωστας και με κοιταξε που τον κοιτουσα

Καπως ετσι εμαθε και εκεινος το δικο μου.Μολις θα εφτανα στον προορισμο μας θα τον εψαχνα στο fb.

Μετα απο 2 μερες φτασαμε στα συνορα της Ρωσιας.Επρεπε να μπαιναμε μεσα στο κτηριο για ελεγχο μαζι με τις βαλιτσες μας.Οταν τελειωσα τον ελεγχο μου εκατσα στην ακρη γιατι ηταν βαρια η βαλιτσα μου.Μετα απο λιγο σηκωθηκα να προχωρησω προς το πουλμαν να περιμενω εκει την μαμα μου.Επειδη ηταν βαρια δεν μπορουσα να την κουβαλησω και ετσι με ειδε ο Κωστας και με βοηθησε.

-"Φερ'την σε μενα" μου ειπε

-"Ευχαριστω" του ειπα με ολο χαρα

Μου χαμογελασε και εκεινος.Κατσαμε εξω απο το πουλμαν και μιλουσαμε.

-"Πως νιωθεις που σε λιγο φτανουμε στον προορισμο μας;" με ρωτησε εκεινος

-"Χαιρομαι που θα ξανα δω την γιαγια μου μετα απο 5 χρονια, εσυ;" του ειπα εγω

-"Και γω μπορω να πω" μου ειπε και μου εκλεισε το ματι

Του χαμογελασα.Ειχαμε σταματησει να μιλαμε για λιγο μεχρι που μιλησε ο Κωστας.

-"Θα ηθελες να συναντηθουμε καποια στιγμη;" μου ειπε με ντροπαλο υφος

-"Ναι γιατι οχι;!" του ειπα χαμογελωντας του

Τοτε ειδα ενα χαμογελο να εμφανιζεται στα χειλι του.Με ρωτησε πως με λενε στο fb για να με κανει add για να κανονισουμε να βγουμε.Ενω ημουν ετοιμη να του πω το ονομα μας διεκοψε ο αδερφος του και ετσι δεν καταφερα να του πω.Μπηκαμε στο πουλμαν για να ξεκινησουμε.Σε 5 ωρες θα φταναμε στον προορισμο μας ενω μεσα σε αυτες τις 5 ωρες καναμε συχνες στασεις γιατι καποιοι επιβατες ειχαν φτασει στον προορισμο τους.Ειχαμε μεινει πλεον λιγοι μεσα στο πουλμαν.Με ειχε παρει ο υπνος.Μετα απο λιγο ξυπναω και βλεπω τον Κωστα με την μαμα και τον αδερφο του να μαζευονται γιατι ειχαν φτασει στο προορισμο τους.Τοτε ηρθε η ωρα να κατεβουν.Βγηκαν εξω και κοιταξα εξω απο το παραθυρο για να τον κοιταξω.Ο Κωστας με κοιταξε μου χαμογελασε και με χαιρετησε με το χερι.Τοτε στεναχωρηθηκα που εφυγε.Οσο να χει τον ειχα συνηθισει 3 μερες μαζι ειμασταν.



Το τραγουδι πανω ειναι αυτο που αναφερω σε αυτο το κεφαλαιο :)

Το πιο όμορφο ταξίδιOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz