Secretly Arranged Marriage (J-hope Fanfic)

Chapter 4

[8:30 AM]

Stephanie's POV

~1 month na din ang nakakaraan simula nung lumipat kami dito, at naging close na din kami ni J-hope. Oo, medyo magaan na loob ko sa lalaki na yun kahit napakakulit niya. Okay, so kakagising ko lang. Nagayos na din ako bago bumaba. Di ko na chineck cellphone ko, baka kasi nandito na siya. 

Bumaba ako.. 
Pag baba ko, nakita kong naghahanda si Mommy ng breakfast at nakaupo si Daddy, nagbabasa ng magazine. Pero,wala si J-hope. Bakit ganun, nasan siya? 

"Pumunta na po ba dito si J-hope? Bat di ko siya naabutan?" Tanong ko kila Mommy at Daddy 

"Ah, hindi anak. Hindi niya ba nasabi sayo?" Sabi ni Mommy.

"Ang alin po?" Sabi ko naman

"May schedule sila ngayon steph, hindi ka ba niya sinabihan? Imposible yun Steph, check your phone." Sabi ni Daddy 

Umakyat ako sa taas para kuhain cellphone ko at bumaba ulit ako. Pag bukas ko, nagtext nga siya. 

"Oh ano, nagtext?" Tanong ni Mommy 

"Opo" Sabi ko

"Sabi ko sayo eh, imposibleng hindi magsabi sayo yan." Sabi ni Daddy

"Kasi hindi ko nacheck tong phone ko paggising ko, derecho agad ako dito. Akala ko kasi andito na siya" Sabi ko

"Mag check muna kasi ng phone Steph." Sabi ni Mommy 

Umupo muna ko sa sala kasi nandun si Thalia, nanonood. 

From: Jhope

We have our Schedule today, i can't come to your house. Sorry. 

To: Jhope

Its okay, i understand. Just take care okay? 

From: Jhope

Okay, i'll take care for you. 

To: Jhope

Shut up.

From: Jhope

Blushy blushy keke~ 

Niloloko nanaman ako netong bwisit na to. 

To: Jhope

I'll text you later okay? practicing for a while.

Hindi na ko nagreply. Magpractice daw sila sa building.. 

Nagpaalam ako kay Mommy at Daddy kanina na maglilibot ako dito mamaya. Para naman hindi ako ma home-sick.. 

After 2 hours.. 
Umalis na ko ng bahay, at naglilibot. 

"Big Hit Entertainment?" Nasabi ko bigla, nagulat ako. Dito kasi building nila J-hope diba. BTS diba?

May convenient store dito sa tabi.. 
Habang papalakad ako..

Biglang may humatak sakin galing sa likod di ko namalayan na may padaan pala na kotse kaya hinatak niya ko.

"U-uhm, gwaenchanha?" Sabi sakin, di ko naman maintindihan.

"Uhm, what?" Ano ba sinasabi netong lalaki na to.

"Oh i mean, Are you okay? Almost...." Nag e-english naman pala! Jusko pahihirapan pa ko.

"Yes, thanks for saving my life" Binitawan niya ko. Wtf, ang gwapo. Hehehe

"Uhm, you're welcome." 

Habang naglalakad ako, magkasabay pa din kami hanggang sa nakapasok kami sa convenient store at bumili. Habang palabas..

"Vacation here or--?" Di ko tinapos yung sinabi niya..

"No, from here" 

"Oh, i see" sabi niya, dudugo na ilong ko shet.

Hanggang sa nakarating na siya sa tapat ng building..

"Well, i need to go. See you around." He smiled to me while papasok siya ng building.

OMY FVCKING GUSH..

JUNG HOSEOK WILL GET MAD STEPHANIE.

Habang nagpapallit ako ng damit, tumawag si J-hope.

"Yes?" Sagot ko

"Uhm, have you been to a convenient store a while ago?" Tanong niya na meyo paputol putol..

"Yes, why?" 

"Uhm, have you been with a guy?" Why is he asking..

"Yes. Uhm, he saved my life." 

"Oh, so it's our Leader-nim" Nagulat ako ng sinabi niya yun at nanglaki ang mata ko..

"Still there?" Sabi niya habang natigil yung pag laki ng mata ko.

"U-uhm yes yes. What time will you go home?" 

"Now" Sabi niya

Tapos hanggang sa tapos na kami magusap kasi pauwi na siya. At hindi pa din ako makapaniwala..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------