"En sevdiğin renk ne , zaten buradan bakılınca bunu tahmin etmek pek zor olmuyor." dudağının kenarıyla hafif bir gülümsedi.Hiç düşünmeden cevap verdi.
"Mavii...."
"Peki neden mavi? ..."
"Mavi benim için bir renkten daha fazlası sonu olmayan bir gökyüzü , umut dolu bir deniz ... " Gölge olan bir agacın önüne oturdu ve ekledi. "Olan umutlarımı da kaybetmeden önce buydu nedenim."
Ardından oda oturdu onun yanına " Şimdi?"dedi.
Eline aldığı çalılıklarla toprakla oynamaya başladı. Adamsa kıza bakıyordu ne yazdığı okumak için başını sola doğru çevirmek zorunda kalıyordu. "Eğer içimde bir yerlerde umut kırıntıları varsa belki gene böyle düşünebilirim. "
Kızın sormayacağını bildiği için kendisi hangi rengi sevdiğini söyledi. Belki sabretseydi kız sorardı ona . "Benimde gri "dedi eline çalılıkları alıp.
" Grı mi neden gri yani ne bileyim yeşil felan demeni bekliyordum."
"Yeşil mi haha doğayı sevdiğimden öyle dedin galiba bide şu bulunduğumuz ortamdan mı yoksa? Hahahha
" Sayılır sonuçta burası senin fikrindi , ee anlat bakalım neden gri?
"Gri ne siyahtır nede beyaz tam ortasıdır. Ne aydınlık tir ne de karanlık İkisidir birleşimidir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gri
RomanceGülmeyi bilen birisiydi o aslında gerçekten gülüşünün değerini verebilen kişilere içtenlikle gülümserdi bazen ise yalandan gülümserdi mecburiyetten olsa gerek. Damarına basıldığı zaman annesi ya da babasıymış dinlemez, ustalıkla hak edileni yerine g...
