Okula hiç gitmek istemiyorurdum ama mecburdum üniversite 1 de bırakırsam okumayı kötü olurdu melisayla okula vardık normal sıradan öğrenci gibi sma bazıları hiç sıradan değil berk ve yanındaki arkadaşı oldukça havalılardı porsche ile inanılmaz tatlılardı hele berk biz okul forması hiyerken üzerinde siyah kadlarını ve baklavalarının şeklini almış bi t short rayban gözlük takmıştı arabadan iner inmez bana baktı bana bakıyordu şaka gibiydi bana bakıyordu gözlerimi ondan kaçırdım hala bana baktığını anlıyordum buraya doğru geliyodu bütün okul bize bakıyordu evet bize biz biz hiç hoş değildi kendine gel zeynep kendine gel bana yaklaşmıştı kıpkırmızı olduğumu anlamıştım bana yaklaşmadan hemen arkama dönüp gittim koşuyordum alt kattaki karanlık bi depoya indim ışıkları açıp ağlamaya başlamdım ağlamamalıydım berk için ağlamicaktım biri kapıyı açtı içerisi dahada parladı berkti ağladığımı görmüştü elinde bir kutu vardı yanıma geldi sandalye çekip yanıma oturdu baş parmağıyla göz yaşlarımı sildi çok hoştu berk ne var bak zeynep benim yüzümden ağlamanı istemiyorum sen dün herşeyi yanlış anların ama al şu hediyeyi daha bana bulaşma ben sana ağır gelirim dedi sanki ben ona çok bayılıyodum ya bak betk sen işk o egolu tabırlarını at sonra benle konuş zeynep senin çocuksu oyunlarınlaişim olmaz aç şu hediyeyi sen iyi madem açıyım hediyeyi açtım bu şey inanılmazdı 😯
