Volkandan
Bir
İki
Üç
On
Yirmi
Sabah sporum olmazsa olmazım. Şınav bitdikden sonra ter içinde nefesimi düzene salmaya çalışıyordum. Yok bu böyle olmaz ben bi duş alayım en iyisi diyip banyoya yöneldim. Bir duş alıp kendime geldim. Kısa süren duşun ardından çıkıp havluyu belime doladım ve banyodan çıkdım. Dolabımdan açık kahverengi pantolon ve gömleyimi aldım. Giyindikden sonra odamdan çıkdım ve salona yöneldim. Annem kahvaltı hazırlıyor, kız kardeşim de çayları koymuştu.
- Günaydın ey ev ahli. Evinizin yakışıklı oğlu uyandı
- Oğlum otur da kahvaltını yap işe geç kalıcaksın.
- Abi şey... Ben okul arkadaşlarımla kampa gide bilirmiyim?
- Mete, İşık, Defne, Kenan da olucakmı?
- Zaten onlar olmasa senden izin bile almazdım, abi!
- Git ama o telefon ben aradığımda açık olacak. Bi şeye ihtiyacın varsa, şimdiden söyle.
Kızarıb başını aşağı saldığında para istediyini anladım. Cüzdanımdan bi miktar para çıkarıb biricik kız kardeşime uzattım. Alıp çantasına koyduktan sonra o da masadakı yerini aldı. Bi güzel kahvaltı yapdıktan sonra evden çıkarken annem seslendi
- Oğlum baban.... Derken, benim yanımda o şerefsizin adını bi daha ağzına alma, dedim her ne kadar sesimin yüksek çıkmasını istemesem de Dilek irkilince bağırdığımı anladım.
- Anne özür dilerim
- Oğlum yiğidim yok önemi hata benim doğru söylüyorsun, deyip bana bi güzel sarıldı. Vedalaşma faslı bitdikden sonra evden çıkıp asansöre bindim, otoparka inip Panterimi- Porschemi buldum. Arabama oturup çalıştırdım ve otoparkdan çıktım.
Tanışmadık değil mi daha? Ben Volkan Kırman. Babam- her ne kadar nefret etsemde- Latif Kırman ünlü iş adamı, ... Holding'in patronu,Annem Sedef Kırman - tasarımcı, ablam Kardelen Kırman evli ve İngiterede eşi ve oğlu Burak ve kızı İpekle yaşıyor, Abim Kemal Kırman yalnız yaşıyor beyefendi aramızın iyi olduğu söylenemez ikizler ve benden 8 yaş büyükler, kardeşim Dilek Kırman benden 7 yaş küçük ve üvey- babam olucak şerefsiz onun annesine zorla sahip oldu, kız babamın şirketinde halkla ilişkiler müdürü olarak çalışıyormuş, annem kızın hamile olduğunu öğrenince babamdan boşandı ve kızı kanadının altına aldı, zaten Dilek doğunca annesi öldü, geçen yıla kadar olanları bilmiyordu, anlatdığımda ağlayıp, "lütfen beni burakmayın" diye tekrarlamaya başlamıştı. Benim şapşik kardeşim o benim herşeyim ondan nasıl vazgeçebilirdik ki?? Annem aynen benim gibi söylemiş onu sakinleştirmeyi başara bilmişdi.
Aklımdaki düşüncelerden sıyrıldıkdan sonra kafamı kaldırıp baktığımda şirketin önüne geldiğimi fark etdim. Kapının önünde duran can dostum, kardeşim dediğim Timurçine bakdım. Bu çoçuk uslanmazdı. Kapının önünde duran arabasına yaslanıp şirkete girip çıkan kızların eteğini kesiyodu.
- Pis sapık napıyosun?
- Aşk olsun Volkan güzellik karşısında gözümü kapalı tutamam ya. Mecbur gözümü açacağım ki, gözlerim bayram etsin.
- Allahın cezası yürü....
- Şttt duydunmu, İzmirde bir tıp konferansı düzenleniyor galiba biz de ordakı bilgisayarlardakı sorun varmı , yokmu diye, kontrole gidiyoruz. Belki...
- Sakın cümleni tamamlama Timurçin mahv ederim.
- Aman akıllı bey tamam. Bana bak akşama maç var, gelmemezlik yapma yakarım.
- Tamam. Akşam her zamanki yerde KANKA
- Oldu o zaman KANKA
Evetttt bu tanıtım da bitdi şimdi bölümler üzerinde çalışmalara başlıyorummmmmm
