Merhaba arkadaşlar bu benim ilk kitabım çok heyecanlıyım biraz kısa oldu ama umarım beğenirsiniz.
Her şeye ve herkese rağmen yine mutlu bir şekilde erkenden uyandım. Bugün bu şehirden kurtulma vakti geldi. Ailemden uzakta olacağım için üzülmeli miyim? Yoksa bu şehirden ve bu şehrin bana getirdiği felaketlerden uzaklaşacağıma sevinmeli miyim? Gerçekten bu konuda hiç bir fikrim yok. Ben bu konu üzerinde düşünürken birden annemin sesiyle irkildim.
"İnciiii! Kahvaltı hazır hadi gel!"
"Tamam anne geliyorum" Hemen yataktan fırladım ve üzerime bi pantolon bi tişört geçirdim ve aşağı indim. Kahvaltı masasına oturduğumda birden kapı çaldı. Koşarak kapıyı açtım.
"Ohh! Nihayet getirebildiniz."
Bu gece için İzmir'den Antalya'ya uçak bileti almıştım ve sonunda o da geldi. Parasını ödeyip bileti aldım. Artık herşeyim tamamdı. Gitmemem için artık hiç bi sebep kalmamıştı. Neyse ki yine kahvaltı masasına geçtim ve yemeğimi çabucak bitirdim. Ve buradaki en yakın arkadaşım olan Nihan'la vedalaşmaya gittim.
Nihan'a gideceğimi söylediğimde çok üzülmüştü.
"Gitmek zorunda mısın inci?"
"Bende kalmayı çok isterdim ama biliyorsun ki burası beni çok zorluyor. Teyzemin yanına gitsem bu benim için daha iyi olacak. Senden ayrılacağım için üzgünüm ama gitmeliyim başka çarem yok."
"Seni çok özleyeceğim inci."
Nihan böyle ağlamaklı konuşunca içimde çok kötü bir his olustu. Sonra gözlerim doldu benimde ve son kez nihana sıkıca sarıldım. Oradan ayrılmak zor oldu ama sonunda vedalaşıp uzaklaştım.
Ve bir de unutmadan okuluma uğradım ve öğretmenlerimle vedalaştım.
Artık herşey hazırdı ve son yarım saat kalmıştı. Annem ve babamla vedalaşıp evden çıktım. Bi taksi çağırıp havaalanına gittim.
Ve uçagın kalkmasına 5 dakika kala herkes uçaga yerleşti. Bende kendi yerime yerleştim. Artık hazırdım, herşeyimi geride bırakıp Antalya'ya gidiyordum. İşte geliyorum bekle beni Antalyaaaa.
