Het Nachtwoud

Mensenvriend

Hoofdstuk 3  Zo hier is hoofdstukje 3 :D veel plezier en bij 3à4 votes zet ik hoofdstuk 4 erop! n,n

Ik word wakker rond middernacht denk ik. Er beweegt iets naast mijn bed. Ik ontbloot mijn tanden en sis dreigend naar wat het ook is. ‘Rustig Eviana’ zegt de vertrouwde stem. ‘Damon’ fluister ik. ‘Ja’ zucht hij. ‘Damon, ik weet niet of dit een goed idee is.’ Fuister ik heel stil maar toch door onze vampieroren zou hij me wel horen. ‘Wat is geen goed idee?’ Zijn gezicht staat verbaasd. ‘Wel dat we , we verliefd werden zeg maar.’ Zei ik terwijl ik uit bed stapte. ‘Je wilt onze liefde zomaar weggooien?’ gromt hij boos. ‘Eigenlijk Damon is dit geen liefde dit is een stomme vloek van onze voorouders. Als we geen Krijgers van Goed of Kwaad waren, dan was er niets tussen ons! Dit is gewoon een voorbestemd complot! En dit word ons beider dood! Als je me vermoord door razernij ga jij ook dood uit liefdesverdriet die je GENETISCH is doorgegeven, andersom kan ook. Dit is géén liefde Damon, dit is hààt. Hààt om de stomme keuze waarmee ik en jij mee opgescheept zitten! Eén van ons moet ooit toegeven aan Goed of Kwaad. En dat willen we allebei niet.’ Verklaar ik. Hij pakt mijn hand en legt die op zijn hart. ‘Dit hart klopt niet voor die vloék maar voor jòù Eviana!’ fluistert hij. Ik trek mijn hand terug en laat tranen lopen. ‘Niet huilen liefste…’ fluistert hij. ‘ Ik ben je liefste niet. Het word tijd dat je weggaat Damon .’ Zeg ik snikkend maar toch kil genoeg dat ik er zelf van huiverde. ‘Maar…’ stamelt hij. ‘Ga’ sis ik tussen twee snikken door. Ik kijk niet naar hem bang dat ik dan de controle over de situatie zou verliezen. ik  ben er zeker van dat hij nu al weg is toch? Ik kijk op, ja hij is er niet meer. Ik doe het raam open en spring naar beneden. Ik land stil en loop naar de steiger aan het Maneschijn meer. Er zit een jongen op de steiger in het maanlicht. Ik denk na over wat de Godin had gezegt: Ga met mensen om.

Duidelijk genoeg. Maar zou ik het wel doen? Het zit vol risico’s toch? Achja ik heb niets te verliezen. Ik loop naar de steiger toe. De jongen draait zich naar me om. Mijn adem stokt. Hij is adembenemend. Zwart sluik haar over zijn ogen, bleek, en felblauwe ogen. Met een schok besef ik dat hij huilt. Ik loop naar hem toe en vraag: ‘ Wat is er? Gaat het wel?’  ‘Nee het gaat niet goed. Mijn Oma is doodgegaan vannacht. Ik vond haar in huis met een briefje in haar hand;

Liefste Devon, ik weet dat je het moeilijk hebt met je onvoorspelbare moeder en je harde verleden. Maar het komt wel goed! Het spijt me dat ik je zo moet verlaten, maar ik ben oud en voelde de drang om te sterven…Dus dat deed ik ook. Ga naar je moeder schat. Ik hou van je, altijd gedaan. Liefs je Oma.

Hij snikte weer. Ik aai over zijn rug en zei dat ze nu rustig op hem neer zit te kijken van uit de hemel. Hij glimlacht zwakjes.  Dankje…… ‘ ‘Eviana’ help ik hem. ‘Eviana, mooie naam prevelt hij, past bij je mooie groene ogen’ zegt hij terwijl hij lichtjes bloost. Wat is hij schattig! ‘Mijn naam is Devon’ zei hij. ‘Devon, dat past bij je.’ Zeg ik op vriendelijke toon. Hij lacht.  ‘Gaat het al wat beter?’ Vraag ik hem. ‘Ja hoor’ zei hij ook al snuft  hij nog een beetje. ‘ Wat brengt een mooi meisje als jij hier nou heen?’ vraagt hij. ‘Gewoon even weg zijn van alles snap je? Stoom af blazen zeg maar.’ antwoord ik. ‘Dat gevoel ken ik’ zegt hij stil met een waterige glimlach. ‘Jij bent hier om dezelfde reden denk ik?’ vraag ik. Hij knikte. ‘Een oldschool beltoon klinkt door de stille nacht.. ‘sorry deze moet ik nemen’ zei hij. ‘Ja moeder? Ja ik kom terug’ zegt hij haastig door de telefoon. ‘Er is iets met mijn zusje. Ik moet gaan.’ Zei hij haastig.

‘ik begrijp het Devon, ga maar en Hé als je wilt praten, je kunt me hier vinden’ zei ik. Ik glimlachte naar hem. Hij glimlachte zwak terug. Toen loopte hij op normaal mensen tempo naar de stadskant. Ik zucht. Ik kom overeind en loop terug naar huis. Daar aangekomen zie ik een pissige Becca met een nòg pisserige Pikachu. ‘Wat is er aan de hand?’ vraag ik. ‘Hij’ zegt Becca. ‘Hij?’ stamelde  ik dom? ‘Ja HIJ’ sist Pikachu. Ze wijst naar de overkant naar een boom. Een meisje en een jongen waren aan het zoenen. Met een schok besef ik wie het waren. Jessica en Damon. ‘Kom op guys laat ze doen wat maakt’t uit?’ wuif ik mijn aanwakkerende jaloezie weg. ‘Gisteren was het nog ; Eviana Eviana Eviana Eviana en; Damon Damon Damon Damon vanaf jullie elkaar zagen en nu scheelt’t hem blijkbaar niets en jou ook niet? Wat voor één dag’s liefde is dit!’ zegt Pikachu gefrustreerd. ‘Rustig Pika’ kalmeer ik haar. ‘Pikaaachuuuuuuu’ begint ze. ‘Pika’ waarschuw ik en Becc haar. We schieten in de lach. We  lopen te samen naar mijn kamer. ‘ Wat vinden jullie van Micheal?’ vraagt Pika plotseling. ‘Idioot’ zei Becca. ‘ Hij doet wel gekke dingen maar mischien valt ie wel mee ik bedoel, hij heeft een keer normaal gepraat met mij en hij lijkt me wel leuk.’ Zei ik want ik heb door waar dit naar  toe lijd . ‘Is Pikachuuuu in love?’ vraag ik. ‘Mischieeeen is Pikaachuuuuu op Michealchuuuu. O kom op JA ja ja hij is zo fantastic!’roept ze blij uit. ‘Hoe weet jij dat nou, je hebt nog nooit tegen hem gesproken.’ Zegt Becca nors. ‘Jawel ik heb wél tegen hem gesproken Becc! Nadat jij naar je kamer ging en onze lieve Eviana naar het woud was met Damon, toen begon hij tegen me te praten over dat ie me schattig vond enzo! En eigenlijk is ie ook best schattig, ook al haalt hij zo’n flauwe grappen uit.’ Spreekt ze Becca tegen.

Zou ik hun vertellen over Damon en mij? Over de Oorlog? Over Goed en Kwaad? Neen. Ik zou het nog even geheim houden tot ik duidelijkheid heb. Becca zucht. ‘Ze is weer in gedachten verzonken, de dromer!’ zei ze nijdig. Wat? ‘Hé ho Becc oké jij hebt een slecht humeur om weet ik veel wat, maar dat moet je niet op ons afvuren!’ zeg ik tegen haar. ‘ Becc, Ev, geen ruzie please ik kan er niet tegen!’ zei ze snikkend. ‘Oh Pika’ zei ik zacht en ik nam haar in mijn armen. Becca deed het zelfde en zo blijven we staan in een grote vriendinnen knuffel. ‘Pikaaaaaachuuuuuuuu’ kirde ik tegen Pika. ‘Evianachuuuuu en Beccachuuuuu zijn terug vrienden?’ vraagt ze. ‘Tuurlijk Pika schat!’ zeiden Becca en ik in koor. ‘Maar nu serieus. Becca wat is er met je?’ vraag ik.

‘Wel, ik was gisteren op jacht en… en ik zag Damon en Micheal samen praten. Maar het leek alsof ze iets aan het bekokstoven waren. En nou ja ik vond het verdacht want jullie zijn nu allebei weg van die twee gasten die geheimzinnig doen. Daarom kraakte ik Micheal af Pika.’ Zei ze vlug. ‘oh het is oké Becc , Micheal is toch onbereikbaar!’ probeert Pika Becca gerust te stellen. Micheal en Damon die iets zouden bekokstoven? Wat dan? Had Micheal een link met het Kwade? ‘Je droomt weer Ev’ moppert Pikachu. ‘Oh sorry’ zei ik vlug. Het is bijna ochtend. Ik ben zò moe ook al heb ik al véél geslapen sinds Damon hier was. ‘Becc, Pika ik ga naar bed. Weltrusten schatjes!’ zei ik. ‘Sweet dreams’ zeiden ze in koor en ze verlaten mijn kamer. Sweet dreams. Mooie dromen bedoelt  het. Als de Godin me zou komen opzoeken zou het verontrustend zijn maar tegelijk goed. Ik doe mijn pyama  aan en kruip in bed. Ik val meteen in slaap en merk de duistere gedaante die mijn kamer naar binnen sluipt niet op.