Öngörü

-2-

Multimedia Sally.

Sally'in ağzından;

Jason'ın kendine has hoş kokusu burnuma doldu demek isterdim ama burnuma gelen tek koku sigara kokusuydu.Bununla bir sorunum yoktu bu yüzden Jason'a sarılmaya devam ettim.
Bana sarılmayı kesip hızla beni kucağına aldı ve burnuma öpücük kondurdu.''Yapma Jason.''diye mırıldandım.
Daha sonra heryer kararmaya başladı ve Jason yok oldu.

"Jason?"

"Nereye gittin Jason?"

"Beni bırakma!"

Bi anda yattığım yerden doğruldum ve etrafıma bakındım. Evimdeydim. Evde olmam imkansız, ben ölmüş olmalıydım.
Hemen yanı başımda bana endişeli gözlerle bakan Liana olmasa yemin ederim öldüğümü zannederdim.

"Ben hayatta mıyım?"

Liana bu sorumu garipsemiş olmalı ki yüzünü çok tuhaf bir şekle soktu.

"Evet sersem! Sen bunu nasıl yaparsın?!"

"Liana bak üzgünüm ama dayanamıyordum. Bu acı fiziksel bir acı değil çok acıtıyor. Zaman bile işe yaramıyor."

Liana bana üzgün gözlerle bakmaya devam ediyordu. Derin bir nefes aldım ve gözlerimin dolduğunu hissettim.

''Bak Liana Jason'la ayrıldığım için intahara kalkışmanın çok saçma olduğunu biliyorum."

Liana hala benle konuşmuyordu.

"Lütfen konuş benimle."

Bana bakan üzgün gözler şimdi yeri inceliyordu.

"Liana yüzüme bak"

"Üzgünüm tamam mı?!"

"Güçlü kalamadığım için üzgünüm."

"İyi bir arkadaş olamadığım için de üz-"

Liana kafasını hızlıca kaldırdı ve sözümü kesip konuşmaya başladı.

"Sakın öyle söyleme sen iyi bir arkadaşsın sadece ölmüş olman düşüncesi beni gerçekten üzüyor. Ya o çocuk zamanında orda olmasaydı ve sen atlayıp ölmüş olsaydın?"

Liana sonuna kadar haklıydı bir dakika..

"Hangi çocuk?"

"İsmini bilmiyorum onu buralarda daha önce hiç görmedim yeni biri olmalı."

"Ne? Adı ne? Ve beni nasıl kurtardı?"

Anlayamıyorum beni o karanlıkta görmüş olması imkansız. Takip eden bir sapık da olabilirdi ama sapıklar hayat kurtarmaz öyle değil mi?

"Adını sormadım o da söylemedi. Zaten pek konuşkan bir tip değildi."

"Beni nasıl kurtardığını söylemedin?"

"Ben senin intihar notunu okuduktan sonra direk okula koştum ama çok geçti sen çoktan çatıya çıkmıştın. Okul bahçesinde sana seslendim ama nefes nefese kalmıştım ve fazla yüksek sesle bağıramadığım için beni duymadın. Bende direk okula girip çatıya çıktım ama yanına vardığımda o çocuğun kucağında baygın bir halde yatıyordun.Korkudan bayıldığını söyledi."