KALBİMİN EFENDİSİ

BÖLÜM:5

"Merhabaaaaaa,ben romantik yazar.Resimdeki İpek'in halası Serena Van Der Woodsen.Müzik,Harry Styles yani Buğra."
İçeriye girdiğimizde halamın masayı hazırladığını gördük.Babam memnuniyetle masaya gitti.Ebru ile bakıştık.Onlara doğru yürüyüp sandalyelere geçtik.Mesele hazırlaması değil çok görkemli bir şekilde ayarlamasıydı.Sanırım birşey isteyecekti.Ebru tabaklara bir bir parmağını götürüp ismini çoşkuyla söyleyip yiyordu.Tek kaşımı kaldırdı.
"Aaa İpekkk? Baksana tadına."
Benim fazla yiyemeyeceğimi biliyordu.Bu teorimi kanıtladı.Yavaş yavaş çatalı kullanmaya başladım.Halam karşıdan gülümsedi.
"Abi nasıl olmuş?" Topuz yaptığı saçlarından ayrıldığı bir teli geri attırdı.
"Uzun zamandır böyle birşey dememişim tatlım."
Gülümsedi.Ellerini önünde topladı.
"Abiciğim..."
"Şunu bitireyim sonra ne istediğin varsa söylerim tatlım ."
Ebru kıkırdadı.Halam ölümcül bakışlarından birini fırlattı.Daha fazla yiyemiyordum ama az sonra olacakları merak ediyordum.Acaba araba almak derdinde miydi?Sonra bu fikrimden geri çekildim.Çünkü bize yük olmak istemiyor hatta yardımcı oluyordu.Sorunumuz olduğunda onunla konuşurduk.Yani kendimizin ve babamızın halledemeyeceği şeyleri...
Babam ellerini halam gibi yaptı.
"Evet?"
"Biri var."
Üçümüzde yanıtsızdık.
"Seninle tanıştırmak istiyorum abi.Onu çok ama çok seviyorum."
Ebru tıslayarak gülüyordu.Halam az önce attığı bakışın daha fenasını attı.
"Neden olmasın?En kısa zamanda getir, konuşalım."
Babam masadan kalktı.Yemekler için teşekkür etti ama sanki mutsuzdu.Bende,arkasından gittim.Arkadan halamın
"Yeapppppppppppp!"
sesleri geliyordu.
Sessizce güldüm.Babam kim olduğunu sormamıştı.Kim olursa olsun herşeyi öğrenecekti, kesin.
Odama girdim.Kendimi yatağa attım Bir rahatlama vücudumu sardı.Gözlerim umutsuzca pencereye kaydı.Yüzüstü dönüp yanımdaki masadan telefonu aldım.Mustafa'yı aradım.
"Efendim?"
Sesi yumuşaktı.
"Ben Pelin."
Güldü.
"Sesin çok yorgun."
Güldüm.
"Babanın beni yakalayıp daldığını sormayacak mısın?"
Hiç düşünmedim.
"Önemli olan seninle geçirdiğimiz zaman."☺
Yastığa geçtim.
Zaten bunu söyledikten telefondan sonra cırtlak sesler gelmeye başladı.Annesi gelmiş olmalıydı.
"Kapatmam gerekiyor."
"Ne var biliyor musun ?Umrumda değil."
Güldü.
"Kim seni değiştirdi böyle?"
Sesinde kin gibi birşey vardı.Yada kıskanıyordu.Gülümsemeye çabalamaya başladım.
"Sana öyle gelmiş olabilir."
Vedalaştık.Ahizeyi kapattı.Sonra,bende kapattım.Erkendi.Ödevlerim aklıma geldi Yalnız ben çoktan gözlerimi yummuştum.Kendimi karanlığa bıraktım.Ben karanlığa teslim oldum.Bir anda etraf mavileşti.Çok açıktı.Çok derindi.Ķötü değildi. Bunaltıcı hiç değil.Huzurluydu.Neydi bu ?
Sonra ne olduğunu aramamaya karar verdim.Benimleydi çünkü.Teslim değildim.Onlaydım.Tamamen onlaydım.Açık mavi gözlerdeydim.Bu...4 ayaklı hayvan türü birşeydi.Konuşamıyordum ama huzurdan çok sevgi vardı.