Birini seversin karşılığı vardır veya yoktur..
Seversin çok mutlu olursun bu mutluluğun her zaman devam edeceğini sanarsın..
Mutluluğun yanınındaki o acı hissi...Bu iki zıt duygu nasıl olur da bir arada yaşarsın ? Sevginden hayal kurmaya başlarsın. Mutluluk hayalleri.. Kalp ritmin değişir .İçinde hep bir heyecan vardır. Yemek yiyemezsin. Onu gördüğünde elin ayağın titrer görmediğin zaman özlersin gördüğünde ise için acır...
Peki ya Neden ? İnsan sadece sever diye mi durduk yere heyecanlanır ? Onunla ilgili her şey güzel gelir. Çok basit yaptığı şey bile her şeyiniz olur . İçinizde onu büyüttükçe büyütürsünüz. Yanınızdadır ama özlem çekersiniz. Herkesle konuşkan iken onun yanında susarsınız. Aklınızda bin bir düşünce vardır ama konuşamazsınız . Sadece o konuşsun ben dinleyeyim dersiniz. Onunla mutlu iken her şey güzel olsun istersiniz..Bir yandan da kaybetme korkusu...Bu korku yüzünden anın mutluluğunu bile yaşayamazsınız..
Olaylar kötüye gittiğinde onu sevdiğiniz için kendinize kızarsınız.Çünkü ona kızamayacak kadar çok seversiniz..Bir suçlu aramaya başlarsınız..En suçlusu seven taraf olur..Peki ya karşıdaki hak etmiyorsa burada suçlu kim ? Hiçbirine cevap yoktur . Sanki tüm cevaplar onda..
Acaba şuan ne yapıyor hissi her şeyden beter..Siz onu düşünmekten uyuyamazken onun ne yaptığı ne hissettiğini bilememek canınızı yakar..
Geceler...neden o derin sevgi gücü gece bastırır ki ? Neden gece ? Gündüzleri bomboş geçirmeye başlarsınız..Bir şeyler yapayım da aklım ona gitmesin dersiniz..Ama ne yaparsanız yapın hiçbir şeyden tat alamasınız..Halbuki onunla birkaç mesajlaştınız veya 5 dk konuştunuz diye bütün gününüzü mutluluk kaplar her şeyi hevesle yaparsınız..Arasında ne fark var ? Mutluluğun kaynağı mı o yoksa siz mi böyle şartlandırmışsınız ?
Bağlanmak...Peki ya buna ne demeli .Neden insan hayatını birine bağlar ki ? Öncesinde omu vardı da yaşadınız ? Şimdi o yokken neden yaşayamayacaksınızki ? Daha önce sevdiğiniz mutlu olduğunuz insanlar artık birer hiç olur, varsa yoksa o ..Gülmeyi sanki ondan öğrenmiş gibi artık sadece onun yanındayken gülersiniz..Neden ?
Durduk yere bir yerlere dalarsınız. Herhangi bir yere bakarsınız ama yaşadığınız şeyler yaşamak istediğiniz şeyler önünüz dedir . Hiç bir şey yokken aklınıza gelir gülersiniz..Sonra bir bakmışsınız yanınızda değil oturur ağlarsınız..
Nasıl olur da mutluluğu da acıyı da aynı kişi yaşatabilir ?
Dert diye bir şey yoktur , dertli vardır..Bizler içimizde büyütürüz . Bunca acının, bunca özlemin , duygu karmaşasının , adı sevgiyse O ZAMAN NEDEN SEVİYORUZ ?
