-Mike, chodź tu natychmiast.
To moja mama.
-Już!
Niechętnie zwlokłem się z łóżka, wzdychając głośno. Mimo połknięcia kilku, a może kilkunastu tabletek przeciwbólowych, czułem, jakby moja głowa miała zaraz eksplodować. Za dużo wypiłem poprzedniej nocy. Zdecydowanie za dużo. Spojrzałem na Dingo, młodego owczarka niemieckiego leżącego w kącie pokoju. "Jak myślisz, co tym razem nabroiłem?" zapytałem, jakbym oczekiwał jakiejkolwiek odpowiedzi. Pies tylko spojrzał na mnie wielkimi, czarnymi oczami i spowrotem opuścił łeb na poduszkę na której leżał.
Wszedłem do kuchni, gdzie zastałem moją mamę. Stała w kuchni z założonymi rękoma. Po minie wiedziałem, że nic miłego nie usłyszę. Ostatnio bardzo rzadko się uśmiechała. A miała piękny uśmiech. Tęskniłem za nim...
-Czy mógłbyś...-na chwilę zamilkła, przyglądając mi się uważnie- Co... co ty masz na szyi? Gdzie wczoraj byłeś?
-Przecież ci mówiłem, wyszedłem do Ashtona na domówkę.
-Pobiłeś się z kimś? Widzę to na twojej szyi.
Mimowolnie dotknąłem szyi i podszedłem do lustra. Opuściłem dłoń i zobaczyłem kilka małych siniaków. Przysunąłem się bliżej. Malinki? Cholera, Abby, mojej dziewczyny, nie było na imprezie. Co ja zrobiłem? Jak ja się jej pokażę? Faktycznie, wypiłem więcej niż powinienem i mało pamiętałem z wczorajszego wieczoru. Czy to możliwe że zdradziłem najważniejszą osobę w moim życiu? Z każdą chwilą zadawałem sobie coraz więcej pytań, próbowałem przypomnieć sobie coś, cokolwiek z tej cholernej imprezy. Z marnym skutkiem. Nagle poczułem jak robi mi się słabo i żeby nie zemdleć, mocno przytrzymałem się ściany.
-Dobrze się czujesz?
Mama spojrzała na mnie z troską i podeszła.
-Idź do siebie... Wytrzeźwiej, nie będziemy rozmawiać dopóki będziesz w... takim stanie.
Nieznacznie kiwnąłem głową i poszedłem do swojego pokoju, po drodze potykając się o schody.
Położyłem się na łóżku i wszedłem pod koc, jakby chowając się przed światem. Chwilę później zasnąłem, przyrzekając sobie że już nigdy się nie upiję.
