14. Is it save?

30 3 0
                                    

P.o.v. Kim

Ik word wakker van allerlei geluiden en kijk verbaasd om me heen. Louis ligt niet naast me dus ik denk dat hij met iets bezig is. Ik sta op en loop richting Louis om te kijken wat hij aan het doen is. "Lou, wat ben je aan het doen?" vraag ik als ik zie dat hij zijn koffer aan het inpakken is. "Ik wil hier weg. Nu meteen. Ik kan het niet meer aan!" roept hij. "Lou lieverd, gaat alles goed?" vraag ik in lichte paniek.

"Je ziet toch dat het niet goed met me gaat! Of ben je soms blind?!" roept hij boos en hij staat op. Hij barst in huilen uit en kijkt me verdrietig aan. "Schat, kom hier." zeg ik en ik trek hem in een knuffel. Zijn tranen vallen op mijn schouder en hij knuffelt me stevig. Ik wrijf met mijn hand over zijn rug en in zijn haar om hem rustig te krijgen.

Ik snap wel wat er met hem aan de hand is. Hij zit hier al zo lang.. te wachten totdat hij weg mag.. maar het lukt hem niet. En hij is niet de enige.. mij lukt het ook niet..

"Ik ben het gewoon zat." zegt hij huilend. "Ik vind het gewoon niet meer leuk om hier opgesloten te zitten. Ik wil doen wat ik wil, heen gaan waar ik wil en vrij zijn." "Ik snap je Louis.. Ik wil dat ook.. heel graag zelfs." zeg ik en ik leg mijn hoofd op zijn schouder en geef hem kleine kusjes in zijn nek.

P.o.v. Louis

"Okay, ik heb een idee." begint Kim. Ik ga uit de knuffel en kijk haar met nog tranen op mijn gezicht aan. "We pakken onze spullen en gaan weg. Zonder wat te zeggen en zonder wat te vragen." "Meen je dst serieus?" vraag ik met een klein beetje hoop. "Ja Louis, ik ben heel serieus." zegt ze met een lach op haar gezicht. Ik geef haar een knuffel en houd haar stevig vast. "Zullen we gaan inpakken?" vraagt ze met een grijns. Ik knik en ga verder met de koffers inpakken.

"Weet je het zeker?" vraag ik als we alle koffers en tassen bij elkaar hebben gezet. "Ik weet het heel zeker Louis. Ik bedoel, ze hebben het vast niet in de gaten.. ze controleren ons niet eens op drugs of dat soort shit dus dan kunnen we heus wel ontsnappen." zegt ze en ik knik begrijpend. "Maar waar gaan we dan heen als we zijn ontsnapt?" vraag ik na een tijdje. "Ik zou het niet weten.. in ieder geval ergens verweg van hier."

We geven elkaar een knuffel en pakken onze koffers en tassen. We doen zachtjes de deur open en kijken of er iemand op de gang staat. Mooi, niemand te zien. "Okay, go!" roept Kim zacht. We rennen met de koffers naar de ingang van de kliniek en rennen naar buiten. Gelukkig zijn de koffers niet zo heel zwaar dus kunnen we er best goed mee rennen.

"En nu?!" roep ik in paniek als ik zie dat er beveiliging achterons aan komt rennen. "Naar links en dan gewoon door blijven rennen!" Uiteindelijk stoppen ze wel." Ik doe wat ze zegt en ren zo hard als ik kan achter haar aan. Als ik omkijk en zie dat er geen beveiliging meer is komt er een lach op mijn gezicht. Daar zijn we gelukkig van af..

P.o.v. Kim

"Louis?" vraag ik buitenadem. "Ja Kim?" "Ik kan echt niet meer.. ik val dalijk nog om.." zeg ik en ik kijk hem aan. "Schat, ik weet wat je bedoeld.. ik kan ook echt niet meer.. maar je hebt zelf het plan bedacht om te ontsnappen en we zijn al een heel eind. Desnoods gaan we een plek zoeken waar we kunnen slapen of we gaan rustig lopen." "Is goed.. en ja hebt gelijk. Het wad mijn plan dus dan moet ik ook niet opgeven.."

"Zullen we weer verder gaan?" vraagt Louis na een tijdje als we even hebben uitgerust. "ja, maar eerst moet ik even wat pakken." zeg ik en Louis kijkt me verbaast aan. Ik doe mijn koffer open en pak een paar pillen. "Wil je er ook een paar?" vraag ik en ik steek mijn hand uit waar de pillen in liggen. "Wat is het precies?" vraagt Louis als hij naar mijn hand kijkt. "Neem nou maar gewoon. Vertrouw me.. je knapt er van op." zeg ik en hij pakt een paar pillen.

"Uhm. Louis? Zie jij ook wat ik zie?" vraag ik verbaasd. "Wat moet ik zien dan?" "Ik zie daar iets in de verte.. e-en het lijkt op een huis." zeg ik en ik wijs naar de plek waar ik het huis zie. "Omg je hebt gelijk. Zouden we gered kunnen worden?" roept Louis hoopvol. "Ik denk het wel Louis.. ik denk het wel.."

Zo. Dat was weer eens een tijdje geleden.. ik heb gewoon zo lang nii kunnen updaten en schrijven.. pfff... wat een rot leven..
Ik ben super druk met school en andere dingen en zelf voel ik me ook niet helemaal 100%. Ik heb zo vaak willen updaten of schrijven maar mn hoofd werkte gwn niet mee..

Maarrr euhhmmm.. dit is een hoofdstukje.. dus euhmm...

FISSAAAAAAAAAAAAAAA!!!

Okay, nee hahahha
Ik ben gwn ff melig :P

But Back to the Point.
Ik ga weer proberen te schrijven en updaten ookal ben ik nogal ziek.. ik moet toch naar school dus ja.. nogal problems..

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden!

En tja.. wat zal er in het volgende hoofdstuk gebeuren he *pedoface* gehehheheh ik weet het =P

Okay ik stop al hahahaha

Vote?
Comment?
Follow?

Byee XXX Natasha

Problemen?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu