Lachend sla ik mijn armen om haar heen. Ze is mijn meisje, echt van mij. En wat maakt ze me toch weer gek.
"Dus," begin ik, ze kijkt naar me op en ik zie meteen weer haar prachtige groene ogen. "Als ik het goed begrijp maak jij morgen pannenkoeken als ik vanavond pizza betaal?"
Als antwoord voel ik twee zachte lippen op de mijne. Dominique kruipt op mn schoot terwijl ze de knoopjes van mijn shirt losmaakt.
We vallen achterover op het bed.
"Hm, schat. Hier hebben we nu geen tijd voor." Met beleid druk ik mijn meisje van me af.
"Waarom niet?" Ze trekt een pruillipje.
"Pizza!" roep ik terwijl ik de trap afren.
Al gauw komt ze achter me aan. "Eet Michael mee?" vraagt ze.
"Geen idee, ik stuur hem wel even een berichtje."
Hey bro, we eten pizza. Eet je mee?
Meteen daarna krijg ik een bericht terug;
Ben druk.
Michael en druk? Laat me niet lachen.
Druk? Stuur ik.
Damn, Charmaine is zo lekker!
Laat maar.
"Ik heb zo'n vermoeden dat we vanavond het rijk voor ons alleen hebben, Do."
Meteen rent ze op me af. "Dat wordt TFIOS kijken!"
The Fault In Our Stars is Dominiques lievelingsfilm.
Ik geloof niet dat ik er ooit echt naar gekeken heb, ik let alleen maar op hoe geconcentreerd ze naar de televisie staart en hoe verschrikkelijk schattig ze tegen me aankruipt wanneer ze moet huilen.
Ineens krijg ik een idee.
"Do?"
"Ash?"
"Geen pizza vanavond-"
Meteen draait ze zich om. "Dan ook geen pannenkoeken morgenochtend."
"Laat me dan ook uitpraten, Do! Geen pizza maar restaurant!"
"Dubbele portie pannenkoeken morgen!"
Stevig slaat ze haar armen om me heen.
Spottend hap ik naar lucht.
"Houd op! Mijn knuffels zijn leuk."
Even later lopen we hand in hand naar de auto. Het regent, maar het is een zomers buitje.
Ik houd het portier van de auto voor haar open, en snel stapt ze in.
Ik ga ook zitten.
Meteen gaat de radio aan en we schrikken er allebei van.
Snel zet ik hem uit. "Je ziet er leuk uit, Do"
"Jij ook, Ash."
Eenmaal aangekomen bij het restaurant is het al gestopt met regenen.
"Op welke naam had u gereserveerd?" vraagt een man ons, ik schat hem rond de vijftig, zestig jaar oud in. Hij heeft grijs, halflang haar wat naar achteren is gebonden.
"Irwin," zeg ik en Dominique knijpt zachtjes in mijn hand.
Ik glimlach naar haar terwijl we achter de vijftig plusser aanlopen richting onze tafel.
"Twee keer de lasagne en een cola light alstublieft."
"Twee keer lasagne, één cola light..." mompelt het meisje terwijl ze het op haar knalroze notitieboekje krabbelt. "En voor u nog iets te drinken, meneer?"
"Een biertje graag," antwoord ik haar.
"Komt goed!" De vrouw loopt weg.
"Ik houd van je," zeg ik Do.
Ze pakt mijn hand en schenkt me een warme glimlach. "Ik ook van-"
De beltoon van haar telefoon onderbreekt ons.
Ik geef haar een toestemmend knikje en ze loopt weg met haar telefoon.
Er stond 'Aisha' in het beeldscherm. Ik heb geen idee wie dat is.
"Met Dominique," hoor ik haar zeggen. Zachtjes pulkt ze aan het randje van haar gouden iPhone 6.
Plotseling blijft ze stokstijf staan. De tranen springen in haar ogen.
"Niet waar! Ik kom er meteen aan!"
Ik kijk haar met een vragende blik aan wanneer ze weer richting de tafel loopt.
"Aisha ligt in het ziekenhuis!" huilt ze.
-
HOOFDSTUK 1!
VOTE, COMMENT EN VOLG EN LAAT WETEN WAT JE ERVAN VINDT.
x
