karabasan

Yıllar Yıllar sonra...

Yıllar geçmişti. Her noktama işlemiştin. Sensiz nefes alamıyordum. Acı vermeye başlamıştın ve ben çok yorulmuştum. Enerjim tükeniyordu ama sana ihtiyacım

vardı. Yoksa ölebilirdim.

Sadece senin gözlerine bakıyordum. Beni aydınlatıyordun ama içimi yakmaya

başlamıştın. Canım çok fena yanıyordu ve gitme zamanımın geldiğini

hissediyordum. Senide yanımda nasıl götüreceğimi düşünüyordum.

Ama sonuçsuzdum. Eski zamanda moda bir yolla sana varlığımdan

bahsedecektim. Sanırım en mantıklı yol buydu: Mektup.

Kusura bakma bir sayfa kağıt ve kalemini aşırdım.

Işığıma..

Okuma yazmayı seninle öğrendim.

İçimde koca bi petrol kuyusu ancak yanında oksijen deposu. Ve sende gerekli

olan ışıldamasın. Fazlasıyla ışıksın bana. Ama farkında değilsin. Yıllar geçti

yıllar geçiyor ama ne oksijen azalıyor ne petrol ne de ışıldaman. Arttıkça artıyor. Bilmiyorum çok zor , uzaksın. seni görüyorum yanıyorum görmüyorum yanıyorum. Ne yapmalı belkide kendimi öldürmenin yollarını aramalıyım. Ne dersin belki bu gerçekten işe yarar. Ölmeden bi mektupla anlatıyorum bu karakuyu yu karabasanını. Sen benim ışığım olmaya herkes ışıkken başladın. Zamana gelmeden

önce. Hepimiz ayrı bir zaman yansımasına gönderildik. Sebepleri vardı. Ama

ben hepseni düşünüyordum ve çok uğraşarak buldum. Git gide yoruldum ,

nefessiz kaldım. Anlarsın belki. Zaman geçtikçe düzelir mi? Zaman der misin.

Hayır zaman geçtikçe daha beter. Işığın mı beni yakan? Belkide zaman nefesimi keser ve senin ışığın kesilir. sonra nefesim gelir. Çünkü benim nefesim

kesilmeden senin ışığın kaybolmaz. Sen benim nefesime miliim milim ciğerime

kazındın. Benim nefesim kesilmeden senin ışığın sönemez. Işığın benden geliyor olabilir mi? Aslında belkide benim ruhumdan besleniyorsun. Işığımı alıyorsun ve sana muhtaç bırakıyorsun. Paranoya kötü şey. Bu yaptığım paranoya mı düşünce cimnastiği mi bilmiyorum ama garip bişey. Seni abartıyorum sadece. Aynı zamanda böyle değilsin bence. Belkide seni bulmaya gelenler. Benim yansıtılmış

zamanım. İçimde dert olmuşsundur ve senden çıkarıyorumdur veya seni daha

kötü şeylerden koruyorumdur veya gerçek kötü benim bilemiyorum...

Benimle iletişime geçmelisin. Yoksa sana zarar verecekler. Benimle iletişime

geçsende zarar göreceksin.

Mektup , seninle iletişime geçme şeklimdi bu. Anla sen göremezsin beni çünkü

ben senin hep arkandayım. Kasılıp kalıyorsun çünkü sana gizli bir büyü

yapıyorum. O anlık bir şekilde seni koruyor düşmanlarından. Belki bende senin

düşmanınım. Bilmiyorum hiç birşey anlaşılacak kadar mantıklı değil. Belkide

zaman budur. Tabii ya zaman aslında bu. Anlaşılamıyor hiçbirşey.

Benim anladığım tek şey zamana kaybettiğim.

Beni affet sana senin açından zarardan başka birşey getirmedim.

Işığımın hiç sönmemesi dileğiyle..

Elveda..

Cüce

KİŞİ ve OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.